Nathalie Baartman 



editie bijlage          Foto Carlo ter Ellen DTCT CTE20181003
Volledig scherm
PREMIUM
Nathalie Baartman editie bijlage Foto Carlo ter Ellen DTCT CTE20181003 © Carlo ter Ellen DTCT

Waar gaat het heen met de mens dezer dagen?

Je zou de mensheid in twee categorieën kunnen opsplitsen. De eerste is tot Kerstmis verzekerd van zorgeloos poepen. De tweede categorie heeft reepjes Tubantia aan de wc-rolhouder hangen. 

  1. Niet ieder mens heeft een verfijnd geweten
    PREMIUM

    Niet ieder mens heeft een verfijnd geweten

    Na een korte rondvraag bleek niemand in mijn omgeving ooit ergens een kaars in gestoken te hebben. Laat staan een waxinelichtje. Zelfs niet in een neusgat. Ook ik ben nooit initiator van zulke activiteiten geweest. Integendeel. Dat komt door mijn moeder. Die riep vroeger bij elke autonome handeling die ik wilde verrichten: ‘Pas op. Niet doen, Nathalie. Dat gaat mis.’ Tussen mij en de grote wereld lag Borne als een oase van veiligheid. Zodoende werd ik een soort Roodkapje dat de wolf niet tegenkwam.
  2. Een Tukker stijgt niet graag naar ongekende hoogte
    PREMIUM

    Een Tukker stijgt niet graag naar ongekende hoogte

    Het paasvuur en de Tukker heb ik altijd een vrij wonderlijke combinatie gevonden. In menig cultuur zou het groteske wakkeren van de hoge vreugdevlammen een aanleiding zijn om tot diep in de nacht volledig beneveld al dansend en joelend allerlei vruchtbaarheidsgoden aan te roepen. Zo niet bij de Tukker. Die staat zondagavond op z’n laarzen in de drek een half uur zwijgend naar brandend hout te kijken en mompelt dan: ‘Mooi dat ’t weer kan, maar ik goa op hoes an.’