Winkeliers die je groeten, aankijken, weten hoe je heet
ColumnNatuurlijk had ik het poeziëalbum voor mijn dochters verjaardag aan kunnen schaffen bij die ene website waar je alles kan schaffen. Bij die schatrijke website die met z’n advertenties elke menselijke oproep tot ‘Koop lokaal’ overschreeuwt. Maar ik vertikte het. Ik verdomde het.
Delen per e-mail
Elke euro naar dat grote online warenhuis, is een euro minder naar de kleine mens om de hoek die bolletjes wol verkoopt. Elke euro naar die grootgrutter, is een euro minder voor de levendigheid van eigen dorp of stad. Elke euro naar die grote jongens, is een stap dichter bij de leegloop van kleine winkeltjes. Winkeltjes van mensen die je groeten, die je aankijken, die weten hoe je heet. Mensen die nooit zullen zuchten als je hen vraagt om drie cadeautjes in te pakken.
Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Dat kan!
Log in of maak een account aan en mis niks meer van de sterren.Lees Meer
-
Lekker rustig werken met koptelefoon op? Waarom je hem toch beter af kan laten
Gedragspsycholoog Chantal van der Leest bekijkt onze gedragingen op de werkvloer: wie of wat bepaalt onze dagelijkse beslissingen? Vandaag: geen last meer van lawaai -
PREMIUM
Pipo de Clown in Dinkelland
‘In Twente is al een supermarkt die weigert zich te houden aan de coronamaatregelen en nu moet sluiten’, vertel ik mijn vriendin uit Den Haag. Ik zit op een bankje in de hete Achterhoek, oftewel het ‘Nieuwe Frankrijk’, met de telefoon aan m’n oor. ‘Ja, is las het’, zegt ze. Ik word bevangen door een ongepast gevoel van trots dat mij altijd aanvliegt als regionaal nieuws de Randstad weet te bereiken. -
PREMIUMColumn
Brief aan de NS
Je zou kunnen zeggen dat een stationsloket voor Hengelo niet nodig is. Je zou kunnen zeggen dat zo’n loket er slechts is voor mensen die praatpalen niet begrijpen. Mensen die naar kaartautomaten staren, de wanhoop nabij. Je ziet ze soms staan dat soort mensen. ‘Kö’j mie e’m help’n?’ vragen ze dan, terwijl ze hun pinpas in onmogelijke gleuven steken. -
PREMIUMCOLUMN
‘Famke Louise als eendagsvlieg in het hol van de leeuw. Afgeslacht. Kansloos. Boontje en loontje’
Toen ik één jaar oud was, heb ik mezelf van gezicht tot bips besmeurd met talkpoeder en daarna tentoongesteld aan mijn ouders. Het kwam door mijn zusje. Dat was namelijk geboren. En dat had ze niet moeten doen, want het was de genadeslag voor mijn alleenrecht op de exclusieve aandacht van vader en moeder. De talkpoeder bleek zeer effectief. Alle blikken waren op mij gericht. Er werd gelachen. Het moet dit moment geweest zijn dat er een cabaretzaadje is geplant. Bespottelijk gedrag baart belangstelling. -
PREMIUM
Bidden voor Biden
Vier jaar geleden kotste mijn dochter tijdens de verkiezingsnacht in de VS haar bedje onder. De volgende morgen was Trump president. Voorspellend spugen heet dat. Noem haar een overgeef-orakel. Dus toen ik woensdagochtend geen slijmerige plens herkauwde macaroni op haar kussen aantrof, gaf mij dit hoop.
-
PREMIUMtest
Nieuwe, elektrische BMW komt in twee smaken: i4 toont spierballen, iX de toekomst
De één houdt zo veel mogelijk vast aan bewezen successen, de ander doet alles anders. Het waarom achter de i4 en iX, de twee nieuwe en opvallende gezichten van BMW’s elektro-offensief. -
PREMIUM
Bijstandsmoeder Mirjam ziet op tegen verjaardag zoon: ‘Zodra Ramón 18 is, kan ik geen eten meer betalen’
Normaal hang je de vlag uit als je zoon 18 wordt, maar voor Mirjam Duijvestijn (61) hangt de verjaardag van Rámon als een Zwaard van Damocles boven haar hoofd. Zodra hij 18 wordt, stopt haar alleenstaande oudertoeslag. ,,Dan kunnen we het eten niet meer betalen.” -
PREMIUMColumn
Ik zou hartstikke demissionair doen de hele dag
Mensen schijnen volgens de peilingen wederom en in groten getale op Rutte te gaan stemmen. Waarom!? Ik weet het niet. Waarschijnlijk om dezelfde reden als wanneer vrouwen blijven dralen in een matig huwelijk: ‘Het is absoluut niet ideaal, maar je weet wat je aan hem hebt.’
