Op zonnige dagen in het voorjaar en vroege zomer klonk het liedje van de veldleeuwerik overal boven bloemrijke graslanden, roggeakkers en grote heidevelden. De veldleeuwerik zingt eigenlijk geen liedje; het is meer een melodieus, in hoog tempo herhalend riedeltje, ten gehore gebracht hoog in de lucht. Vaak is het even zoeken om de zanger in kwestie in levenden lijve te aanschouwen. Meestal is het vogeltje niet meer dan een stipje in de lucht. Veldleeuweriken kunnen weliswaar uitbundig zingen, maar uiterlijk zijn ze allerminst opvallend met een lichtbruin en vaalwit verenpak voorzien van wat donkere streepjes. En ook het formaat, vergelijkbaar met een mus, valt niet op.