Oranje fluitend naar ruime zege op Gibraltar

Door Sjoerd Mossou

Met volwaardig topvoetbal had het allemaal weinig te maken, maar het Nederlands elftal deed wat het moest doen in de Kuip, al was het maar ter vermaak van het publiek.

Dankbaar klapten en kirden de mensen bij elk hoogstandje, juichend om de doelpunten, uiteindelijk zes in totaal. Basisdebutant Noa Lang en vooral invaller Arnaut Danjuma gaven met plezier een showtje weg op de vleugels, bij wijze van open sollicitatie.

Maar veel belangrijker nog: alle spelers van Oranje bleven fysiek ongedeerd, aan de vooravond van - alweer - een drukke periode in het clubseizoen. Op weg naar het WK in Qatar wachten komende maand nog twee hordes, uit tegen Montenegro (13 november) en thuis tegen directe concurrent Noorwegen (16 november). Oranje leidt in zijn groep met twee punten voorsprong en een veel beter doelsaldo, nog enigszins vergroot door het veredelde trainingspotje tegen Gibraltar.

Louis van Gaal noemde het kaliber in de nieuwe Conference League deze week nog ‘niveau Jut en Jul’, maar deze tegenstander zou zelfs in de Nederlandse hoofdklasse amper meekomen. Gibraltar speelde zo defensief, vaak met elf spelers in het eigen strafschopgebied, dat er amper een serieus spelsysteem in te ontdekken viel. De strategie van de tegenstander had het meest weg van een ouderwets potje Risk, met een compleet pionnenleger op één klein stukje grondgebied.

Oranje deed er alles aan om die levende hindernisbaan te doorbreken, vanaf de eerste seconde ten aanval trekkend. Lange tijd zonder een boomlange centrumspits in de traditie van pakweg Pierre van Hooijdonk of Dick Nanninga, maar steeds over de grond op zoek naar een opening in de mêlee van benen, combinerend en versnellend waar mogelijk.

De derde goal bleef te lang uit, mede omdat de tegenstander elke kans aangreep om wat tijd te rekken, maar ook omdat Banda een paar knappe ballen pakte. Pas op slag van rust werd het 3-0, toen scheidsrechter Vitali Meshkov voor de tweede keer door de VAR werd gewezen op een handsbal. Deze keer schoot Memphis wel overtuigend raak.

Na rust viel de vierde goal wel snel, toen Denzel Dumfries een voorzet van Lang binnenkopte. Maar daarna bleven de doelpunten lang uit, ondanks een poging tot wat verfrissing bij Van Gaal, die een handvol nieuwe aanvallers in het veld bracht. Invaller Danjuma zorgde meteen dynamiek en snelheid op de linkerkant, maar zijn acties en voorzetten leidden in de eerste fase nog niet tot resultaat.

Toen Danjuma een kwartier voor tijd zelf het geluk zocht, was het wél raak: 5-0. Ook pinchhitter Wout Weghorst dacht in de slotfase te scoren, maar zijn inzet werd vlak voor de doellijn weggehaald. De derde invaller Donyell Malen scoorde in de slotfase nog wel, de eindstand bepalend op een ‘zakelijke’ 6-0.