Oranje kent zorgeloze avond in Tallinn dankzij Babel en Memphis

Door Sjoerd Mossou

Kalm bedankt het Nederlands elftal de supporters achter het doel, hoog in de A. Le Coq Arena van Tallinn. Geen polonaise, wel een tevreden gevoel na een tweeluik dat zes punten opleverde, en dat Oranje op koers houdt voor het eerste eindtoernooi in zes jaar.

_{Bekijk hier de samenvatting van Estland-Nederland}

Het Nederlands elftal dankt de zakelijke overwinning op Estland niet in de laatste plaats aan Ryan Babel, de voetballer met het meest atypische carrièreverloop van alle internationals. Geen wereldtopper, wel een routinier op wie je bouwen kunt, zowel op het veld als daarbuiten.

Twee keer komt de aanvaller in Tallinn perfect getimed naar het centrum, twee keer is het raak: 0-2. Ook Babel, 32 jaar, past feilloos in de puzzel die Ronald Koeman in de laatste negentien maanden heeft gelegd bij Oranje.

Een voetballer die drie jaar geleden nog in de woestijn speelde bij Al-Ain, maar die zijn loopbaan op voortreffelijke wijze nieuw leven inblies. De aanvaller van Galatasaray trekt ruimtes, zeurt nooit, terwijl hij kracht én scorend vermogen toevoegt aan de aanval van Oranje.

,,Je kunt altijd van hem op aan’’, zegt Koeman daar een dag eerder nog over. ,,Logisch dat je zo’n jongen selecteert.’’

Lang is het duel in Tallinn een ronduit taaie bedoening, precies volgens het scenario zoals je dat vooraf kon uittekenen. De Esten hebben twee muren van spelers opgesteld voor het eigen doel, in een ruimte van pakweg dertig meter, bikkelend voor elk stukje gras.

Oranje treft maandagavond een fantasieloos elftal van blonde, hoekige spelers die van een afstandje allemaal op elkaar lijken, maar aangemoedigd door een dankbaar publiek. Elke interceptie of weggeschoten bal wordt beantwoord met een enthousiast applaus.

Dat maakt de wedstrijd een stuk minder dankbaar dan die van vrijdag in Hamburg, toen Oranje zich naar een voortreffelijke 2-4 zege op Duitsland speelde. Het Nederlands elftal moet nu vooral geduld en discipline opbrengen. Geen averij oplopen is het devies, in een stadion waar het ‘oude’ Oranje zes jaar geleden nog met moeite een puntje binnensleepte (2-2)

Aan de bal is Frenkie de Jong bij vlagen een lust voor het oog, Oranje speelt geconcentreerd, maar de brille ontbreekt om snel een ruime voorsprong te nemen. Voor rust scoort alleen Babel, als eindstation van een uitstekende aanval in de zeventiende minuut. De Jong stuurt Daley Blind over links weg, de lage voorzet is perfect, en Babel tikt de bal via de rug van keeper Sergei Lepmets in het doel: 1-0.

Die voorsprong geeft mentaal wat rust, maar Estland houdt de ruimtes klein, massaal verdedigend. Wijnaldum krijgt twee kansjes, maar dicht bij een doelpunt komt Oranje daarna te weinig. Meteen na rust lukt het wel om te scoren, niet toevallig in een fase waarin Estland iets meer initiatief tracht te nemen. Opnieuw scoort Babel, nu met het hoofd uit een feilloze voorzet van Memphis Depay: 2-0.

Oranje schakelt een versnelling terug, in de wetenschap dat de overwinning wel zo’n beetje binnen is. Het houdt het initiatief, maar zonder krachten te verspelen in een traditioneel drukke fase van het seizoen. Een kwartier voor tijd maakt Memphis er 0-3 van met een bekeken schot in de lange hoek.

Oranje blijft kalm zoeken naar de ruimtes die ontstaan, zonder zich overmatig in te spannen. Georginio Wijnaldum kopt kort voor tijd de 0-4 binnen, volgende maand wacht Noord-Ierland, gedeeld koploper in de poule. Maar de vaak lastige interlandmaand september heeft Oranje alleen maar verder gebracht: steeds nadrukkelijker krijgt het de contouren van een topelftal, en een hecht collectief bovendien.