Het 116 jaar oude bedrijf werd vorige week al stilgelegd, omdat leveranciers niet meer wilden leveren en de drukkerij klanten dus niet kon garanderen dat orders nog konden worden gedrukt. De omzet van ruim zeven miljoen klapte vorig jaar met een dik half miljoen in elkaar door problemen met de nieuwe achtkleurenpers, die Verhaag in 2017 in gebruik nam. 

De pers van fabrikant Manroland liep begin vorig jaar vast. Volgens de fabrikant gebeurde dat doordat er een poetsdoek in de pers was terechtgekomen. De reparatiekosten van circa een miljoen euro vielen daardoor niet onder de garantie. Volgens Verhaag was de poetsdoek die door de servicemonteurs van Manroland werd gevonden niet uit het eigen bedrijf afkomstig.

Curator Holsbrink zal moeten beslissen of hij de door Verhaag ingezette juridische procedure tegen Manroland voortzet. Ter vervanging van de kapotte Manroland – nieuwprijs 2,5 miljoen euro - schafte drukkerij Verhaag een veertien jaar oude pers aan, maar die kon qua prestaties volgens Holsbrink niet wedijveren met de defecte hypermoderne Manroland-pers.

Complicerende factor voor de curator is dat niet alle persen en machines van Verhaag Drukkerij eigendom zijn van de failliete vennootschap. De meeste machines zijn eigendom van grootaandeelhouder Erik Lammerink uit Ootmarsum, die ook eigenaar is van het pand.

Tien jaar geleden ging de Oldenzaalse drukkerij ook al failliet. Huidig grootaandeelhouder Erik Lammerink had destijds met zijn installatiebedrijf nog veel geld tegoed van de toenmalige eigenaar en werd zodoende, tegen wil en dank, eigenaar van de drukkerij. De activiteiten droeg hij enkele jaren later over aan de huidige directeuren aan wie hij het pand en de drukpersen verhuurde.

Curator Holsbrink onderzoekt de mogelijkheden voor een doorstart. Dat zal gezien de overcapaciteit in de grafische markt, waar de marges minimaal zijn en alleen gespecialiseerde drukkerijen nog een boterham verdienen, niet eenvoudig zijn.