Jamaicaanse bobslee-tranen: 'Ik doe dit voor het eiland'

Door Rik Spekenbrink

De laatste vraag op de persconferentie van de Jamaicaanse bobbers, is helemaal geen vraag. Een Amerikaanse journalist vraagt de microfoon en zegt: ‘Ik heb duizenden van dit soort sessies bijgewoond, maar jullie waren echt geweldig. Bedankt.’ Er klinkt applaus in zaal Pyeongchang, de grootste zaal van het mediacentrum in de bergen.

Drie Jamaicaanse bobsleesters en een mannelijke skeletonner achter de lange tafel krijgen het er warm van. Alle vier hadden ze de verzamelde pers bediend met lange, doordachte antwoorden. Pilote Jazmine Fenlator-Victorian had de handen als eerste op elkaar gekregen, nadat ze vechtend tegen de tranen vertelde over haar veel grotere doel in het leven dan de bob snel en heelhuids door het ijskanaal sturen. ,,Ik doe dit voor alle jongens en meisjes op ons eiland. Ik wil dat zij kijken naar iemand die eruit ziet als zij, dezelfde cultuur heeft als zij, praten zoals zij. Dat ze zien dat je met krullend haar, een donkere huidskleur ook deel kan nemen aan verschillende dingen in de wereld. Als je opgroeit en dat soort beelden niet ziet, voel je ook niet dat het kan. En dat is niet goed.”

Fenlator-Victorian (32) debuteerde op de Olympische Spelen voor Amerika, het land waar ze werd geboren. De liefde voor haar vaderland bracht haar terug naar Jamaica, waar ze atleten zocht die de missie om voor dat land uit te komen in Pyeongchang wilden delen. Ze vond ze in Carrie Russell en Audra Segree, hardlopers van origine.

Dertig jaar na de befaamde Jamaicaanse bobbers, op wie in 1993 de Disney-film Cool Runnings werd gebaseerd, heeft het zonovergoten tropische eiland weer vier atleten op de Winterspelen. Allemaal vertellen ze de iconische film in hun jeugd te hebben gezien.

Leo Campbell, vicevoorzitter van de Jamaicaanse bobsleebond, legt uit hoe het scouten van bobbers werkt. ,,Jamaica heeft maar 2 miljoen inwoners, maar is wel de sprintfabriek van de wereld. Dat weet iedereen. Er mogen alleen maar drie hardlopers naar de Olympische Spelen. De rest is misschien één of twee tienden langzamer dan de snelste man op aarde, maar nog steeds bloedsnel. Juist op die enorme groep mikken wij. We selecteren de snelste, krachtigste atleten en leren ze te rennen op het ijs. Bobsleeën is een mentaal zware sport, zeker voor Jamaicanen die nog nooit van hun leven een temperatuur onder de 20 graden Celsius hebben meegemaakt. Russell: ,,De eerste keren dat ik sneeuw zag, kon ik niet langer dan een halve minuut buiten zijn.”

In december werden Fenlator-Victorian en remster Russell in het Duitse Winterberg zevende bij een wereldbekerwedstrijd en sleepten daarmee in één klap een olympisch ticket in de wacht. ,,Voor ons was dat geen verrassing”, zegt Fenlator-Victorian. ,,Voor de rest van de wereld wel. Toen we in Duitsland aankwamen, vond iedereen ons een mooie attractie. Maar er werd lacherig gedaan over ons niveau. Dat was na één run afgelopen.”