‘Miedema had geen behoefte aan een journalist, maar aan een arm om haar heen’

Wat mij nou weer overkomt... Dankzij een felbegeerde zeldzame en zogenoemde high demand-kaart ben ik welkom op de eerste atletiekavond. En na de veiligheidspoortjes, de oogscan, het tonen van mijn accreditatie, een flinke slok van mijn water (om te controleren dat het geen gevaarlijk goedje is) en nadat tientallen Japanners hebben toegezien of ik mijn handen goed ontsmet, denk ik de perstribune wel op eigen houtje te kunnen vinden.

Nu heeft mijn richtingsgevoel, of beter het totale gebrek daaraan, al vaak voor verbazing gezorgd bij het Nederlandse journaille. In de Tour de France was niet het halen van de deadline, maar het terugvinden van mijn auto dagelijks de grootste klus. Nu blijk ik na een aantal minuutjes ongeveer immer geradeaus zo diep doorgedrongen tot de catacomben van het kolossale stadion, dat er geen vrijwilliger of beveiliger meer te vinden is om de weg te vragen.

Ik zie de hinkstapsprongdames met gespannen koppen naar de callroom sjokken (streng verboden voor de pers). Eén zaal verder staan tientallen boxen met dure elektronica uitgestald. Bordjes. Overal bordjes. Met ‘NO ENTRY’. Of: verboden naar links en verboden naar rechts. Een bordje waar ik dan wel wezen moet, ontbreekt.

Ontzettend lang verhaal kort: ik heb mijn stappen ruimschoots gehaald vandaag en kom uiteindelijk alsnog godzijdank op de perstribune. Hopeloos verdwaald in het Olympisch Stadion... Hoe verging het jou in Yokohama?

Pim

Yokohama kent na de monsterzege op China voor mij geen geheimen meer, dus maakte ik me over die reis niet zoveel zorgen. Met een lege ochtend voor de boeg wipte ik eerst nog even langs bij de BMX’ers, om daar bij de kleerkasten van de kleine fiets met m’n neus in de boter te vallen. 

Mijn hemel, wat een heerlijk verhaal had Niek Kimmann, die de gelukstranen uit zijn ogen moest vegen. Knie verrot en toch goud. Zelfs Bradley Wiggins bleek diep onder de indruk, zag ik op de perstribune, waar hij achter me zat te genieten. 

Vervolgens in de door collega S. geregelde limousinetaxi richting Yokohama, waar ik weer over tranen moest schrijven. Iets andere tranen, helaas. Man, man, man, wat waren ze dichtbij, Jackie, Viev, Lieke en Sari. Het begon behoorlijk te leven, merkte ik door alle reacties uit Nederland. Het werd de mooiste vrouwenwedstrijd die ik ooit zag, al had Martens die pingel er natuurlijk wel in mogen schieten. Was het een heel ander verhaal geworden. Maar ja, dat is voetbal. 

Na de gelukstranen van Kimmann stond ik opeens tegenover Miedema, die van de opkomende waterlanders dreigde te gaan verliezen. Met drie vragen nam ik genoegen. Deze fantastische sportvrouw had geen behoefte aan een journalist, maar aan een arm om haar heen in de kleedkamer.

Weekend!

Arjan

Klik op onderstaande ringen om rechtstreeks naar al het olympisch nieuws, onze podcasts en video’s en het complete programma te gaan.

Bekijk hieronder onze video’s over de Olympische Spelen.

Beluister hieronder onze olympische podcasts.

Bekijk hieronder het complete schema van de Olympische Spelen, waarbij je precies kunt zien wanneer de Nederlandse atleten in actie komen.