Pechvogel Van der Velden blijft positief: Ik heb alles gekeken in het ziekenhuis

Door Tim Reedijk

Van der Velden vloog te hard van de schans bij één van de laatste trainingsruns voor zijn olympische debuut op het onderdeel slopestyle zaterdag. Meteen toen zijn board en hij de schans verlieten en door de wind werden meegenomen, wist de Nispenaar dat het foute boel was. Hij probeerde te corrigeren, maar ook dat lukte niet meer. En dan is één ding zeker: je gaat een harde val maken. Krak. Sterretjes. Pijn.

,,Toen ik daar lag heb ik wel even één keer goed gescholden, ja”, zegt Van der Velden. Hij blikt in Pyeongchang nog één keer terug op het bewuste moment. Morgen vliegt hij terug naar Nederland, waar hij verder zal herstellen van de breuk in zijn rechterbovenarm. ,,Ik had na de val nog wel even hoop dat ik later het onderdeel Big Air zou kunnen doen, dat alleen mijn schouder uit de kom was. Maar toen zag ik op de foto dat het bot doormidden was.”

En zo werd onze jongste olympiër toch niet helemaal onze jongste olympiër. Van der Velden, in 2000 geboren, moest in het ziekenhuis toezien hoe talentvolle Amerikaanse snowboarders in zijn leeftijdscategorie goud pakten. Hij zag alles. ,,Ik had de tv constant aanstaan in het ziekenhuis en ook thuis ga ik alles kijken. Natuurlijk is er een beetje frustratie, maar het is wat het is.”

Snowboarders zijn avonturiers, maar wat doet zo’n pijnlijke val met je gevoel op het board? ,,Ik ga er niet vanuit dat ik straks anders op mijn board zal staan, alhoewel ik dat straks pas kan zeggen”, vertelt hij. Dan, lachend: ,,Als ik volgende week niks meer voel, wil ik al m’n snowboard op. De teamdokter zegt dat het drie maanden duurt tot het volledig is hersteld, maar dat is een schatting. Ik hoop op een maandje. Oké, met twee maanden mag ik hartstikke blij zijn.”

Van der Velden is opvallend rustig over zijn situatie. Hij klaagt niet, blijft positief (‘ik kan een week zitten piekeren, maar dat schiet niks op’), kijkt vooruit en wil vooral snel beter worden. En die pijn, ach, dat is wel te overzien. ,,Het trekt een beetje, maar de pijn valt reuze mee. Ik ben gelijk weer bezig met mijn herstel, om zo snel mogelijk weer terug te zijn. Ik vind dat je overal met een positieve instelling tegenaan moet kijken.”

En dus begint voor de snowboarder de weg naar Peking 2022, als hij nog altijd pas 21 jaar is. Al is Van der Velden daar zelf nog totaal niet mee bezig. ,,Ik wil gewoon snowboarden. In het seizoen van de kwalificatie voor de Spelen zal ik ermee bezig zijn, maar de komende jaren wil ik gewoon progressie maken. Ik ben verder echt niet bezig met ‘ik moet het halen’, ofzo. Ik wil gewoon leuk snowboarden en wedstrijden rijden, dat vind ik prima.”