Aan Zwarte Piet kleeft niet enkel onschuld
COLUMNZoals vaker draagt politiek Hengelo geen oplossing aan voor een probleem. Het Marktplein ligt er levenloos bij, alsof het planten van appelbomen nog ingewikkelder is dan het afvalbeleid. En als toppunt van bestuurlijke zinloosheid wil LokaalHengelo een referendum over de kleur van Piet.
Delen per e-mail
‘Is een meerderheid van de Hengeloërs voor de roetveegpiet, wie ben ik dan om daar wat van te vinden?’, zegt Patrick Rillman. In deze uitspraak ligt zijn eigen voorkeur duidelijk besloten. Voor kleur, in dit geval. Vragen aan de inwoners van Hengelo of ze zwart of roetveeg willen, is als vragen op een kinderfeestje: ‘Willen jullie pannenkoeken of een rauwe bloemkoolsalade?’
Verder in het nieuws
-
PREMIUM
column Isoleren kan juist heel goed in een vakantiehuis
We leven in ‘een intelligente lockdown’, volgens de premier. Wat een intelligente manier is om te zeggen dat we in een ordinaire lockdown leven. En binnen die lockdown zit nu ook nog eens toeristisch Twente op slot. -
PREMIUM
column Voedseldrama’s achter Hengelose voordeuren
In lang vervlogen tijden kreeg ik mijn laatste voedselpakketje. Gemaakt door mijn lieve moeder, voor m’n schoolreisje. Broodjes kaas en hagelslag trof ik daarin aan en een pakje sunkist. Met die sunkist had ik heel wat te stellen. Hartstikke lauw als je een uur in de bus had gezeten. Als je het pakje open wilde maken, spoot het eruit. Maar wat was ik er blij mee. Ik had iets te drinken. -
PREMIUM
Column Kleine generator van genegenheid
Het kan zijn dat ik één dezer dagen ongevraagd naar u zwaai. Niet omdat ik u ken, maar omdat zwaaien het minste is dat een mens kan doen. ‘Hallo zeggen’ doe ik niet. U weet dat de kans groot is dat ik sputter. Ik kom uit een oud geslacht van sputteraars. Ik zwaai naar u, omdat ik u zie. Het is noodzakelijk dat ik u zie, omdat ik gepaste afstand tot u moet bewaren. Dan zet ik een stap naar achter en u een stap opzij. -
PREMIUM
COLUMN Ik verveel me nog niet
De afgelopen week ben ik druk geweest met het stofvrij maken van diverse zandpaden in mijn omgeving. Soms combineer ik dat met emmertjes water uit de Schipbeek halen, om die dan vervolgens leeg te kieperen in het Twentekanaal. Als ik thuis ben, loop ik soms even naar mijn voordeur om belletje te trekken. Daarna loop ik weer naar binnen, storm als een razende naar de voordeur waar ik dan probeer om mezelf te betrappen. Is nog niet gelukt. -
PREMIUM
Vastgoedjongens, wees loyaal: verlaag de winkelhuren in Enschede of stel ze uit
ENSCHEDE - De malaise die winkels en horeca door de coronacrisis treft, vraagt ook van de vastgoedsector een gebaar: kijk naar de torenhoge huren van panden.
-
PREMIUM
COLUMN Met z’n allen thuis in coronatijd, de dag heeft ineens veel te weinig uren
We zijn thuis. Met z’n allen en zoveel mogelijk. Alleen voor de boodschappen gaat een van ons nog zo nu en dan de deur uit. -
PREMIUM
COLUMN Twente gaat de bevrijding vieren zonder een feest
Mijn agenda moest ik er voor raadplegen. Wanneer had ik voor het laatst iemand de hand geschud? Was dat niet schrijver Thomas Verbogt toen hij op een woensdag in Hengelo was en we bij Broekhuis nog schouder aan schouder mochten zitten, al is dat met de wijsheid van nu wellicht toen al niet meer zo verstandig geweest? -
PREMIUM
COLUMN In deze ongekende crisis verdienen autoriteiten steun van de bevolking
Natuurlijk is de verleiding groot om op dit podium enkele kritische kanttekeningen te plaatsen bij de omstreden vergadering van de Almelose gemeenteraad afgelopen maandag. Een kwartier nadat het kabinet op strenge toon alle samenkomsten verbood, dook het Almelose stadsbestuur met twintig man de raadszaal in. Mocht dat wel? Het kwam over als slecht voorbeeld en verwarrend signaal richting de burgers. Er werd zelfs aangifte gedaan.
