Voor de ontmoeting met God of de Eeuwige is rust en innerlijke stilte onmisbaar
columnWe leven in een luidruchtige samenleving vol lawaai en drukte. Auto’s van jongeren zijn soms net rijdende discotheken geworden. De stampende beats uit de luidsprekers zijn goed hoorbaar. Te pas en te onpas rinkelen luid de ringtones van de smartphone. Op straat lopen mensen hardop pratend te bellen. Wie met een instelling of organisatie belt en dan in de wachtstand gezet wordt, moet soms de meest verschrikkelijke muziek aanhoren. Weten we eigenlijk nog wel wat stilte is? Stilte, is dat zwijgen? Afwezigheid van geluid? Kunnen we stilte eigenlijk nog wel verdragen? Wat roept de stilte bij ons op?
Delen per e-mail
De 87-jarige emeritus-studentenpredikant van de Universiteit Twente en voormalig gemeentepredikant Jan de Jongh uit Hengelo publiceerde onlangs een bijzonder interessant boek over de weg van de stilte. De Jongh heeft zich heel zijn leven bezig gehouden met het vieren en samenstellen van de liturgie en ook veel aandacht besteed aan stilte, rituelen en eerbied. ‘Liturgie is het kader waarin het verlangen naar ‘God’ vorm kan krijgen. Vooral door het verbeelden en ervaren van het onuitsprekelijke Geheim, dat ons draagt.’ De Jonghs jongste boek - De weg van de stilte. Een geloofsbalans - gaat over het ervaren, horen of ontmoeten van God in de stilte.
Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Dat kan!
Log in of maak een account aan en mis niks meer van de sterren.
Verder in het nieuws
-
PREMIUM
COLUMN En de tijd, die verstrijkt
De tijd verstrijkt. Het is vakantietijd. Wat hebben we er naar uitgezien! In de aanloop naar onze vakantie leek het wel of de tijd kroop en maar niet voorbij wilde gaan. En nu het vakantie is vliegt de tijd voorbij. -
PREMIUM
Column Uit het relaas van een thuisblijver
Soms moet je dingen denken. Soms moet je dingen niet hardop zeggen die je denkt. Je kunt denken: het is leuk voor mijn kind als het naar Avonturenpark Hellendoorn zou gaan. Vervolgens moet je een vel papier pakken en hierop een giraffe tekenen. Of een verhaal verzinnen over een bakker die praatzieke krentenbollen verkoopt. Of blauwe bessen gaan plukken in Langeveen en deze door het pannenkoekenbeslag roeren. -
PREMIUM
COLUMN Zo simpel is het: sjikkertuin maakt van probleemplein ineens een hotspot
ENSCHEDE - Meer dan zeecontainers, parasols en houten meubilair waren er deze week niet nodig om het beruchte Wilminkplein om te toveren tot een hippe hotspot. En het idee natuurlijk van Stanislaus Brewskovitch. -
PREMIUM
COLUMN Hoe leg je aan leerlingen met gedrags- of leerproblemen uit dat de wereld er ineens heel anders uitziet?
HENGELO - Bekende Hengeloërs klimmen in de pen. Vandaag Sandy de Munck Mortier, directeur van De Kapstok/Attendiz, een school voor speciaal onderwijs. Voor haar leerlingen met leer- of gedragsproblemen ziet de wereld er door corona ineens heel anders uit. -
PREMIUM
Een kleine ode aan het mooiste vak
Van de week zocht ik collega Carlo ter Ellen op met een fles champagne. Veertig jaar terug begon hij als leerling-journalist op de redactie, inmiddels is hij tientallen jaren beeldbepalend voor Tubantia. Als fotograaf en beeldchef heeft hij de regie over de pakweg 12.000 foto's die jaarlijks de krant halen.
-
PREMIUM
Column Toe aan een aanslag
Ik weet niet hoe het met mijn geliefde lezers is, maar Meneertje Manuel is wel weer toe aan een aanslag. Hoeft niet zo’n hele grote te zijn. Al denk ik dat een aanslag van het kaliber 9/11 over de gehele aardbol met gejuich zou worden ontvangen. We willen zo graag de zinnen verzetten. Niet meer dat geneuzel op miezerig, microscopisch niveau. Ouderwets onbenullig geweld op grote schaal. Daar zijn we aan toe. -
PREMIUM
Volgens Fardau ‘Je bent een koe, een varken. Niet piepen, je wilt toch de beste zijn?’
Het blijft maar door mijn hoofd spoken: het verhaal over de jonge turnsters die massaal fysiek en mentaal zijn mishandeld. Dat gebeurde overal ter wereld. Het erge is: we wisten het, maar deden niets, want het resultaat was zo mooi. -
PREMIUM
Column Het roer moet om
Onnavolgbaar; die hele Carola Schouten. Als je het stikstof-overschot denkt aan te kunnen pakken met: ‘De koeien krijgen vier maanden minder eiwit in hun krachtvoer, zodat we verder kunnen met snelwegverbreding en woningbouw, dan ben je geen tactisch-empathische politicus, maar een beunhaas met een rekenkladblok in de knuistjes.
