Voor de ontmoeting met God of de Eeuwige is rust en innerlijke stilte onmisbaar
columnWe leven in een luidruchtige samenleving vol lawaai en drukte. Auto’s van jongeren zijn soms net rijdende discotheken geworden. De stampende beats uit de luidsprekers zijn goed hoorbaar. Te pas en te onpas rinkelen luid de ringtones van de smartphone. Op straat lopen mensen hardop pratend te bellen. Wie met een instelling of organisatie belt en dan in de wachtstand gezet wordt, moet soms de meest verschrikkelijke muziek aanhoren. Weten we eigenlijk nog wel wat stilte is? Stilte, is dat zwijgen? Afwezigheid van geluid? Kunnen we stilte eigenlijk nog wel verdragen? Wat roept de stilte bij ons op?
Delen per e-mail
De 87-jarige emeritus-studentenpredikant van de Universiteit Twente en voormalig gemeentepredikant Jan de Jongh uit Hengelo publiceerde onlangs een bijzonder interessant boek over de weg van de stilte. De Jongh heeft zich heel zijn leven bezig gehouden met het vieren en samenstellen van de liturgie en ook veel aandacht besteed aan stilte, rituelen en eerbied. ‘Liturgie is het kader waarin het verlangen naar ‘God’ vorm kan krijgen. Vooral door het verbeelden en ervaren van het onuitsprekelijke Geheim, dat ons draagt.’ De Jonghs jongste boek - De weg van de stilte. Een geloofsbalans - gaat over het ervaren, horen of ontmoeten van God in de stilte.
Verder in het nieuws
-
PREMIUM
Het Debat Een zorgeloze oude dag voor iedereen
Miljoenen zijn er beschikbaar voor experimentele woonvormen voor ouderen. Goed initiatief? Lilian ten Donkelaar vreest dat alleen vermogende en bijdehante ouderen ervan profiteren. 'Wat heeft een gewone oudere daar aan?' Michel Hasselerharm wenst iedereen een ouderwets verzorgde levensavond toe. -
PREMIUM
Column De staatssecretaris kwam ‘helemaal’ naar Enschede
Lee Towers zong vorige week een ode aan Robin van Persie, de elegante spits die met voetballen is gestopt. Met als refrein de beroemde regel uit Rotterdam: 'Er is maar één woord: Feyenoord.’ Woensdagmiddag bleek in de Grote Kerk dat er voor Enschede, en bij uitbreiding Twente, ook één woord is en dat is 'helemaal'. -
PREMIUM
Column Met ons achterste voorlopers in de EU
Of ik iets over Europa wil schrijven. Ik twijfel. Afrika vind ik leuker. Al slaat dat volledig nergens op, want ik ben nooit in Afrika geweest. Alleen in Hertme. Ik heb slechts beelden en vermoedens bij het zuidelijke continent. Zo zal er op de voorpagina van een regionale krant in Burkino Faso nooit staan:‘Is sproeien het nieuwe afvegen?’ -
PREMIUM
Volgens Fardau ‘Ik ben pro-Europa, maar vanavond ben ik hartstochtelijk tegen Duitsland, Italië en Polen’
Elk jaar neem ik me voor om nóóit meer naar het Eurovisiesongfestival te kijken, maar dan ook echt nóóit meer. Die ene avond per jaar heb ik een grondige hekel aan Europa, omdat we nooit winnen. Op andere dagen ben ik voor. -
PREMIUM
Column We hadden de Palestijnen mee moeten laten doen
Soms bestaat het leven van een columnist uit het maken van onmogelijke keuzes. Want ga er maar aan staan. We hebben aan de ene kant het nieuws uit de Verenigde Staten, waar de Mannen van God weer eens een poging ondernemen om abortus onder alle omstandigheden te verbieden. Dus ook na incest en verkrachting. Wat volgens mij hetzelfde is. En dan is daar ook nog het Eurovisie Songfestival.
-
PREMIUM
Hoe kunst de Pavlov in mensen wakker zoent
Op de radio ging het er gistermorgen op voorspelbare wijze aan toe toen het ging over de aankoop van een kunstwerk van Jeff Koons. Van hem werd een sculptuur geveild: 81 miljoen euro. Voor een Frenkie de Jong, zeg maar. Het hoogste bedrag ooit voor een werk van een levende kunstenaar. -
PREMIUM
Het Debat Kiezen voor Europa, hoe ver moeten we gaan?
Hoe moet het verder met de Europese Unie? Aan de vooravond van de Europese verkiezingen ligt die vraag weer nadrukkelijk op tafel. Wilco Louwes zit niet te wachten op een EU die zich met van alles en nog wat bemoeit. Teun Staal is het vele gesomber over de Unie zat, hij droomt graag over een beter Europa. -
PREMIUM
COLUMN En zo moorden we stapvoets voort
‘Wie is er aan de beurt?’ vroeg de verkoper van de winkel ‘met verstand van dier en tuin’. ‘Hij, volgens mij,’ zei ik en knikte naar een wachtende man. ‘Hebben jullie spul tegen de buxusmot?’ vroeg deze vervolgens en werd begeleid naar het plankje met pesticiden. Neeee! dacht ik.
Meest gelezen
-
PREMIUM
‘Ik ben pro-Europa, maar vanavond ben ik hartstochtelijk tegen Duitsland, Italië en Polen’
-
PREMIUM
We hadden de Palestijnen mee moeten laten doen
-
PREMIUM
De staatssecretaris kwam ‘helemaal’ naar Enschede
-
PREMIUM
Met ons achterste voorlopers in de EU
-
PREMIUM
Een zorgeloze oude dag voor iedereen
