Vrij spel voor wandelaars in San Francisco: ‘Had in maanden niet zoveel mensen op één plek gezien’
Onze man in de statesOp de laatste dag van het presidentschap van Donald Trump beschrijft columnist Deniz Kuypers een bijzondere ontmoeting tussen reusachtige bomen. De oud-Hengeloër ervaart opnieuw wat hem al vaker opviel: mensen zijn soms vreemde wezens. Dit is column 19 over het leven van hem en zijn gezin in zijn woonplaats San Francisco: Vrij spel voor wandelaars.
Delen per e-mail
Afgelopen weekend ging ik met mijn gezin wandelen in Muir Woods, tussen de sequoia’s, de grootste boomsoort op aarde. Vanwege de pandemie moesten we een parkeerplek reserveren. Ik dacht om het aantal bezoekers te beperken, zodat iedereen op de nauwe paadjes tussen de gigantische bomen afstand kon bewaren. Maar nee, het parkeergeld bleek ermee van doen te hebben dat na elf maanden corona zelfs de National Parks aan de rand van de economische afgrond staan.
Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Dat kan!
Log in of maak een account aan en mis niks meer van de sterren.Lees Meer
-
PREMIUM
Integratie van de Chinees werd in Goor voltooid
De Chinees-Indische restaurantcultuur hoort sinds Chinees nieuwjaar tot ons immaterieel erfgoed. Mooi en terecht, maar het raadsel blijft, want buiten de restaurants zie je de koks zelden. Hun wereld is net zo gesloten als veel van hun restaurants op maandag. -
PREMIUM
‘Aan wat Wopke deed was niets zomaar’
Een wereldhit beweerde eerder deze eeuw dat er wel negen miljoen fietsen zijn in Bejing. Zou kunnen. Niet voor niets zegt een beroemde Chinese tegeltjeswijsheid: ‘Ze kunnen beter over je fiets lullen dan over je lul fietsen’. -
PREMIUMcolumn
Koning Winter is overal, maar kent iemand zijn vrouw?
Het is een worsteling. Om er maar eens een cliché in te gooien. Het is een worsteling voor wie ‘er door moet’ - een begrip dat we kennen van het zwemmen. Je loopt een meertje in of denkt erover je in een zwembad te wagen, dan moet je ‘er door’. -
PREMIUM
Gastvrij Oldenzaal, maar niet als het op parkeren aan komt
Yes, we’ve got him! Nou ja, mijn vriend dan. En daarmee gloort er weer een beetje licht aan de horizon van huize Loohuis. Afgelopen weekend ging de naald erin en stroomde ‘de verlosser van al dit kwaad’ z’n lichaam in. Hij moest er voor naar Enschede. ‘Goed geregeld hoor daar’, zei mijn vriend bij terugkomst waarna hij met een licht verbeten gezicht over z’n stijve arm streek. Niet te veel aandacht aan besteden, dan komt het wel goed. -
PREMIUMCOLUMN
Geen kwaad woord over de krokettenman, begrepen?
Geen kwaad woord over krokettenleveranciers, begrepen? Als er één essentieel beroep is, is het dat. De constante aanvoer van een van Neerlands meest geliefde snacks moet in goede handen zijn. Als we daar ook al steken laten vallen, kunnen we ophouden.
-
PREMIUM
Eindelijk een burgemeester die haar inwoners eens stevig de les leest: hulde voor Wilmien!
Schuim der aarde. Uitschot. Tuig van de richel. Geteisem. Gajes. Schorriemorrie. Barbaren. Hooligans. Hersenloze nietsnutten. We hebben een rijke vocabulaire om de wezens die deze week het nieuws bepalen te benoemen. Het kost de autoriteiten geen moeite om het weerzinwekkende beroepsleger der relschoppers in harde bewoordingen te typeren. Dat is niet zo moeilijk. Er is weinig lef voor nodig. Niemand zal je weerspreken. -
PREMIUMcolumn
Franse wegpiraat op weg naar party in Rossum
Het mooiste bericht van het weekend was natuurlijk dat van de hoogbejaarde Franse man die iets te hard reed: 191 kilometer per uur. Mooi dat er altijd voor de zekerheid wordt bij vermeld hoe snel ter plaatse mag worden gereden: in dit geval: 110. Bijna zijn leeftijd, de man is 88. -
PREMIUM
Over pr en politiek met een kleine p: hoe Enschede toch een voorbeeld kan nemen aan … Tubbeeeeeergen
Kan lokale politiek ook gewoon gezellig zijn? Met goedgeluimde bestuurders die het leuk met elkaar hebben? Het antwoord: ja. Maar dat was níet het beeld afgelopen maandag vanuit al die werkkamers en woonkeukens van raadsleden in Enschede tijdens een verhit debat over - weer - het sociaal domein.
