Blog | Marathonschaatsen is bikkelen voor één hoogtepunt

Er is geen sport zo afhankelijk van de weersomstandigheden als het marathonschaatsen. Althans, zeker wat betreft de beleving bij de buitenwacht. Vriest het een paar nachten, gaan we op zoek naar onze schaatsen. Zakt het kwik nog verder, dan duiken in de praatprogramma’s op de televisie de eerste Friezen al weer op. Rayonhoofden, sluisbewakers, stempelaars of oud-schaatsers; ze mogen allemaal hun zegje doen over het magische van natuurijs, de Moeder aller Schaatstochten en een antwoord geven op die ene prangende vraag: wordt er dit jaar dan eindelijk weer eens de Elfstedentocht verreden?

Redactie 19-02-16, 10:29 Laatste update: 15:52 Bron: tubantia

Heel even was ons land deze winter in de ban van natuurijs. De hype was kort, maar krachtig. Haaksbergen won de strijd om de organisatie van de eerste marathon op natuurijs. Het sneeuwde toen de vrouwen hun wedstrijd reden op een laagje van drie centimeter ijs bovenop de skeelerbaan, het bekertje chocomelk warmde de handen. Koek en zopie, ze waren er weer. Met Irene Schouten kreeg Haaksbergen een mooie winnares, bij de mannen was het de Beer uit Gramsbergen Gary Hekman. De dooi doofde daags erna alweer het vuurtje, de hype was in no-time voorbij gevlogen. Over tot de orde van de dag: tegen wie speelt FC Twente dit weekeinde?

Weissensee
Het marathonpeloton vertrok naar Oostenrijk, waar in het prachtige decor van de Weissensee enkele fraaie wedstrijden op echt natuurijs werden verreden. Het Nederlands kampioenschap en de zogeheten Alternatieve Elfstedentocht, een helletocht over 200 kilometer. Vervolgens trok het schaatswereldje noordwaarts voor nog eens twee marathons op het Runnmeer bij het Zweedse plaatsje Falun. Ver weg van de tv-camera’s en de media, een enkele Zweed die aan de rand van de bevroren plas opkeek als de schaatsers voorbij gleden.

Alkmaar
Tot zo ver het natuurijs. IJs en wederdienende vindt zaterdagavond op het kunstijs van Alkmaar de laatste schaatsmarathon van deze winter plaats. Nog een keertje kijken naar de ‘mannen van de lange adem’, die 125 rondjes (de vrouwen krijgen er 75 voor de kiezen) af moeten leggen. Ze vliegen over het ijs. Even knipperen met de ogen en de teller op het rondebord is flink gezakt. Voor je het weet, stap je in de auto op weg naar huis en zit het marathonseizoen er al weer op. Een seizoen met slechts één hoogtepuntje, een koude donkere avond in Haaksbergen. IJs en wederdiende.

Tegen wie speelt FC Twente ook al weer dit weekeinde?

Ralph Blijlevens