Bijna 30 jaar na zijn laatste koers wordt deze week het eigen museum van Hennie Kuiper onthuld. Een permanente hulde en eerbetoon aan een van de grootste wielrenners van ons land. Van ‘onze’ Hennie. Bescheiden in omvang, ergens op het platteland net buiten Denekamp. Geheel in stijl zoals hij was als renner en is als mens.

Dit wielervoorjaar draait het vooral om een paar renners. Om de wereldkampioen Peter Sagan, om veelvraat Greg van Avermaet en om Tom Boonen. Parijs-Roubaix was zijn laatste koers en dat hebben we geweten. Alles wat Tommeke deed, was interessant voor kranten, televisie en sociale media. Niets bleef onbemerkt.

Met Tom Boonen heeft het wielergekke België afscheid genomen van een groot renner, met een imposante erelijst. Vier keer winnaar Parijs-Roubaix, drie keer de beste in de Ronde van Vlaanderen, zes etappes in de Tour de France, wereldkampioen en nog ontelbaar veel andere overwinningen.

De overeenkomst met Hennie Kuiper gaat niet helemaal op, want de tijden waarin beide mannen reden verschillen wel heel veel van elkaar. Maar los daarvan fietste Kuiper tijdens zijn loopbaan ook de zeges aan elkaar en heeft de Tukker een palmares om U tegen te zeggen. Ga maar na: Kuiper is, net als Boonen, wereldkampioen geweest. Net als Boonen won hij Parijs-Roubaix en de Ronde van Vlaanderen. Maar in tegenstelling tot Boonen was Kuiper ook nog de snelste in twee andere wielermonumenten: Milaan – San Remo en de Ronde van Lombardije. In de Tour de France schreef Kuipertje drie etappes op zijn naam en eindigde hij tweemaal als tweede in Parijs. En hij veroverde de olympische titel in 1972.

Tijdens de start van de Ronde van Frankrijk twee jaar geleden in Utrecht werden de twee Nederlandse Tourwinnaars Jan Janssen en Joop Zoetemelk van alle kanten gefêteerd en bewierrookt. In de Domstad was geen oog voor Hennie Kuiper, die wel tijdens de lezersactie Tukkers naar de Tour van deze krant speciale aandacht kreeg. De waardering voor Kuiper is in eigen land altijd onderbelicht geweest, afgezet tegenover zijn bijeengereden prijzen en glorierijke overwinningen. Was Kuiper een Belg geweest, dan had hij niet dertig jaar hoeven te wachten op een eigen museumpje. Maar Hennie Kuiper kennende is hij veel te bescheiden om zich daar zelf over druk te maken. Dat siert hem, hij is en blijft een groot kampioen.