Wierden telt een stembureau dat onvindbaar is voor sommige kiezers: bij club voor Duitse herders

Ze lopen ’s middags met stevige tred over het stukje fietspad aan de Weusteweg, net voorbij de Stouweweg. Een echtpaar en hun zoon. In hun handen een envelop met stempas. Ze zijn duidelijk op weg naar de plek in hun woonwijk waar ze hun stem voor de Wierdense gemeenteraadsverkiezingen kunnen uitbrengen.

Ze staan halverwege de fietsroute stil en ze kijken over een hek een tuin in met bijna de grootte van een voetbalveld. Twee jongens trappen daar tegen een bal aan.

„Hier zou het moeten zijn volgens Google Maps”, zegt de man tegen z’n vrouw en z’n zoon. „Maar ik zie nergens het gebouw van de vereniging voor Duitse herders staan. Wel fraai, dat de gemeente dit verkeerde adres meldt op haar website en dat je dan hier terecht komt. Wat gaan we hieraan doen?”

Zijn eega is optimistischer. „Wij zijn toch niet voor één gat oftewel één grasveld zonder stemlokaal te vangen. Je moet stemmen, luidde vroeger al het advies van m’n ouders. Anders heb je geen recht van spreken als je kritiek op een beslissing van de politiek. Dat vind ik nu ook zo, en ik probeer het over te dragen aan onze kinderen. Maar kom, er zijn meer stembureaus in Wierden. We lopen even naar het Ontmoetingscentrum van de gereformeerde kerk bij het station. Want ik laat me m’n stem niet zomaar afnemen.”

Het stemlokaal in het onderkomen van de club voor Duitse herders blijkt wel zich bijna een kilometer verderop aan de dorpsrand te bevinden, aan een doodlopend gedeelte van de Weusteweg. Met de auto verdwaal je bijna in het doolhof van een wijk, zoals die richting het eind van de vorige eeuw werden aangelegd: de Weuste. Uiteindelijk valt de wagen te parkeren langs het veredelde fietspad, waar de Duitse herders hun trainingsdomicilie hebben.

Het blijft een opmerkelijke combinatie die je niet meteen zou verwachten, de club voor Duitse herders die onderdak biedt aan het stemlokaal. Binnen in het gebouw zitten de drie dames van het stembureau achter de tafel hun armen strekken. Het is dan ook een hele zit. De meeste wijkbewoners van de Weuste en een deel van de Hooilanden weten toch de plek te vinden, al ontstaan er geen files voor de stemhokken.