Enschedeër Jeff Benjamins viert Pasen als Jezus

„Zo heb ik het Paasverhaal nog niet eerder beleefd. Als je zelf aan het kruis hangt te sterven, komt dat enorm binnen. Mijn dochtertje Sophia die ook meespeelt, heeft hetzelfde. Het is toch ook haar vader die ze dood ziet gaan.”

Voor Benjamins, in het dagelijks leven ambtenaar bij de gemeente Enschede, is het een dimensie meer om het lijdensverhaal ook echt te spelen in de Paastijd. In de lange historie van de Passiespelen in het Openluchttheater in Hertme is dat de eerste keer dat dat gebeurt.

„Vooral op Goede Vrijdag was heel bijzonder, de dag waarop de kruisdood van Jezus ook echt wordt herdacht. Je merkte het ook aan het publiek. Er hing een hele geladen sfeer.”

De twee uitvoeringen op Eerste en Tweede Paasdag zijn de laatste in een serie van zeven die vorige week begon. Benjamins herinnert zich nog vooral de temperatuur tijdens de première. „Het was -2, terwijl het nu dik boven de twintig is. En dan hang je daar in een lendendoek aan het kruis. Het lijkt wel of ik heb meegespeeld in een winter- en een zomereditie van dit stuk.”

Benjamins heeft veel reacties gekregen op zijn rol als Jezus. „Sommige mensen moesten huilen. Die komen dan ook bij je en vertellen je over familieleden die zijn overleden Het verhaal raakt mensen, nog steeds. Ik doe niet veel meer mee met het geloof, maar ik wel geprobeerd om me zo goed mogelijk in te leven. De Jezus die ik speel, is de Jezus uit mijn jeugd. Zoals mijn ouders over hem vertelden, zo ongeveer heb ik hem neergezet.”

De sfeer in het openluchttheater noemt hij uniek. „Ik heb er nog niet eerder gespeeld. De saamhorigheid van al die mensen die meewerken: dat is al een verhaal op zich.. Ik kwam als vreemde, maar je wordt helemaal opgenomen”

Na de laatste voorstelling morgen zal hij even in een gat vallen, denkt hij. „We hebben hier vanaf september vorig jaar aan gewerkt, twee keer in de week.” Gelachen heeft hij ook. Bijvoorbeeld toen hij tijdens de repetitie van de intocht in Jeruzalem van zijn ezel werd geworpen. „Zo’n beest blijf toch onvoorspelbaar. Ik ben altijd weer blij als die scene voorbij is. Gelukkig heb ik er niets aan overgehouden. Het leek wel Pasen: Jezus is gewoon weer opgestaan.”