Vera Lynn (midden) met André Rieu (links) en zijn zoon Pierre. © PR Andre Rieugroep

André Rieu: ‘Na één seconde herken ik al de stem van Vera Lynn’

Als André Rieu in Engeland We’ll meet again van Vera Lynn op zijn viool speelt, is het slot elke keer weer emotioneel. ,,Dan gaat iedereen staan om mee te zingen. Ik krijg daar zelf ook tranen van in mijn ogen. Een icoon is niet meer onder ons.”

Dennis Jansen 18-06-20, 18:59

In augustus 2013 bracht André Rieu een bezoek aan Vera Lynn in haar woonplaats Ditchling in het zuiden van Engeland. ,,Graag hadden we haar te gast gehad bij de veteranenconcerten in Maastricht. We hebben het wel geprobeerd, maar ze reisde niet meer. Ze keek wel naar mijn concerten op televisie, zei ze. Voor mij een eer.”

Een fantastisch mens en geweldige artiest, die op de bühne stond over de hele wereld om zoveel mensen troost te bieden
André Rieu over Vera Lynn

Jaren daarvoor had hij haar benaderd om te komen zingen op een concert dat hij in Engeland had. Zingen deed ze niet meer, maar wel kregen ze contact en was hij vereerd dat hij haar mocht bezoeken. Via allerlei kleine weggetjes kwam de violist aan bij haar huis. ,,Best een ritje, maar niets vergeleken bij haar reis naar Birma tijdens de Tweede Wereld Oorlog. Ze ging daar naartoe om de Engelse soldaten een hart onder de riem te steken, maar ze kon niet over het Kanaal. Daar waren, zei ze met die Engelse humor, ‘wat schermutselingen’. Dus vloog ze via de andere kant, over de Atlantische Oceaan en Amerika, tot in Birma. Daar de rimboe in, met 45 graden. Ging ze daar in d’r eentje zingen voor vijfduizend soldaten die daar al vier, vijf jaar gestationeerd zaten. Dat waren ontberingen hoor. Als je dat lied White Cliffs Of Dover hoort, zo ontzettend mooi.”

,,Een fantastisch mens en geweldige artiest, die op de bühne stond over de hele wereld om zoveel mensen troost te bieden. Ze kon prachtig vertellen. Ze was al 96 toen ik bij haar was, maar het was niet zomaar een oude dame die ik tegenover me had. Ze liep met een rollator, maar vond dat maar niks. Een trotse, sterke vrouw.”

Schok

Vanmorgen kwam een Engelse medewerker van Rieu vertellen dat Vera Lynn is overleden. ,,Ze was 103, maar toch kwam het aan als een schok. We spelen We’ll meet again elk concert. Ik kende haar persoonlijk en mijn zoon Pierre heeft een goede relatie met haar dochter. Een icoon is niet meer onder ons.”

Rieu omschrijft Vera Lynn als een ‘sterke persoonlijkheid’. ,,Die zo zacht en omfloerst kon zingen. Met een prachtige vibrato. Haar stem was uniek. Na één seconde herkende ik haar al: dát is Vera Lynn”, aldus de violist die drie jaar geleden een video voor haar maakte ter gelegenheid van haar 100ste verjaardag. ,,Dat was voor een concert in Londen, waarbij iedereen in tranen was. Indrukwekkend.”

Elk concert speelt Rieu We’ll meet again. ,,Toen we in Engeland gingen optreden, zo’n tien, twaalf jaar terug, ben ik dat voor het eerst gaan spelen. In Engeland is dat altijd aan het einde van het concert. De hele meute gaat dan staan en zingen. Zo emotioneel. Ik krijg daar zelf ook tranen van in mijn ogen. Zij heeft het lied groot gemaakt. Tot het einde der tijden blijf ik dat spelen.”

André Rieu bezoekt Vera Lynn bij haar thuis in 2013: