‘Fake news’ is helaas van alle tijden, zo toont Illusions Perdues

‘Fake news’ een relatief nieuw begrip? In het Frankrijk van de 19de eeuw - en vast ook elders in de wereld - was het uit de duim zuigen van krantenartikelen een lucratieve bezigheid. En iedere ogenschijnlijk zuivere ziel is te koop; het is een fenomeen van alle tijden, zo toont het gelukkig nooit te zwaarmoedige Illusions Perdues dat zich baseerde op de gelijknamige driedelige roman van Honoré de Balzac.

We volgen Lucien de Rubempré in de periode van 1837 tot en met 1843. Hij is een jonge poëet die zich wil bewijzen in de literaire wereld. Eenmaal in de journalistieke elite van Parijs laat hij zich verleiden tot een weelderig, maar moreel verwerpelijk leven. Het is een klassiek en niet heel verrassend ‘naar de top en dan keihard vallen'-verhaal, maar het wordt met veel allure verteld. 

Regie: Xavier Giannoli. Hoofdrollen: Benjamin Voisin, Cécile de France, Vincent Lacoste en Gérard Depardieu