Jennifer Ewbank moest dochter dwingen prik te nemen: ‘Hartverscheurend’

De zangeres, bekend van The voice of Holland, beschreef eerder deze week hoe het verjaardagsfeestje van haar dochter was veranderd in een nachtmerrie. In een bos kreeg het meisje een trap van een pony die op hol geslagen was. Hoewel Jennifer naar eigen zeggen vanbinnen alleen maar schreeuwde, zette ze voor haar dochter een glimlach op. ‘Om veiligheid uit te stralen’, aldus Ewbank.

Dat was al snel niet meer vol te houden, bekent ze nu. Na de eerste vijf dagen moest de zangeres even afstand nemen om ‘los te laten en te huilen’. ‘Ik merkte dat die vijf dagen groothouden eruit moesten’, schrijft Jennifer op Instagram.

Het meisje, dat ook een bloeding opliep door de klap, kreeg in het Sophia Kinderziekenhuis elke ochtend en avond een prik in haar been. Dat zorgde voor ‘totale paniek’ bij haar. ‘Paniek en angst sloegen om in boosheid’, beschrijft Jennifer. ‘Waar Emily normaal het zachtste meisje is, was er nu woede. Ze was er klaar mee.’

De prikken waren noodzakelijk voor haar herstel, dus Emily moest wel. ‘Je kind forceren op zo’n moment is zo hartverscheurend. Alle manieren van voorbereiding kwamen voorbij, maar de ‘beloningskaarten’ konden haar gestolen worden’, vervolgt ze, verwijzend naar het beloningssysteem in het ziekenhuis, waarvan ze ook een foto deelt.

Na de zeventiende injectie volgde een zwaar, maar ook mooi moment. ‘Ze riep voor het eerst: ‘mama, ik haat je’. Ik hield haar vast en huilde dit keer met haar mee, in plaats van me groot te houden. Ze werd er rustig van en we kwamen juist bij elkaar.’

De tranen van haar moeder brachten een gesprek op gang. ‘Ze vroeg mij waarom ik moest huilen en ik gaf aan dat ik verdriet voel als zij verdriet heeft. Dat ik zo goed begrijp dat ze verdrietig en boos is. Jij moet het allemaal maar doen en dat willen wij ook niet, maar het maakt je wel beter en dat is juist wel wat we willen. Als het zou kunnen, hadden wij alle prikken en onderzoeken voor jou gedaan. Maar dat gaat niet.’

De pijn was bespreekbaar geworden. ‘Ik vroeg haar of ze zich soms alleen voelt. Want ook al zijn wij er altijd, dit is waar jij zelf zo stoer voor moet zijn. En dat vinden wij zo knap! Wij zijn niet normaal trots op jou, zei ik. En ze gaf me een knuffel.’ Er moest bij Jennifer zelf trouwens ook wat boosheid uit. ‘En nu gaat mama even schelden; mama vond het echt een kutpaard. Emily zei: ‘maar die andere was wel heel lief’.’

De woede en het verdriet toelaten bleek te helpen. ‘Later die middag moest ze het goorste drankje drinken en daar was de woede. Toen de beker leeg was, hebben we de plastic beker een paar keer door de kamer gesmeten. De rust kwam terug en de prikken en onderzoeken erna waren nog steeds met tranen, maar met zoveel meer acceptatie en rust. Als ik eraan terugdenk, vind ik het zo bijzonder dat juist de echte emotie zoveel brengt. Je bent de dapperste die wij kennen, Emily.’

Onder het bericht regent het steunbetuigingen en lieve woorden van fans en collega’s. ‘Heel veel sterkte de komende tijd en deze lieve dappere strijder vindt haar weg wel’, schrijft Wendy van Dijk. ‘Je moet er nu niet aan denken, maar die stapt vroeg of laat gewoon dat paard weer op’, vervolgt ze hoopvol. Het verhaal van Jennifer raakt ook Noëlle Somogyi. ‘Wat heb jij dit goed gedaan als moeder, het is echt een nachtmerrie om mee te maken.’

Emily is inmiddels negentien prikken, twee CT-Scans, complicaties en heel wat hersteldagen verder en doet het ‘ontzettend goed’. Volgende week volgt nog een MRI-scan, waarna het meisje elke week ‘revalidatietraining’ krijgt. ‘Na twee weken in het ‘grote witte huis’ zijn we weer thuis en lopen we momenteel spastisch om haar heen, omdat zij naast een (nog te helen) breuk op haar hoofdje, de aankomende tweeënhalve maand vallen of stoten moet voorkomen vanwege haar medicatie’, aldus Jennifer. ‘Wat we met onze kleine wandelende tornado in huis nog best spannend vinden.’

Bekijk hieronder onze video’s op het gebied van Show & Entertainment: