Jon van Eerd: Hier in de Provence verbaas ik me nog elke dag om het licht en de kleuren

Een olijfboomgaard in Zuid-Frankrijk, fijne stoelen in de tuin of met de voeten in het zwembad. Stralende zon, flesje rosé erbij, of een gin-tonic. Knalrode aardbeien, verse eieren van de kippen van de buurvrouw, friszoete tomaten uit eigen tuin met een drup van de versgeperste olijfolie uit de genoemde boomgaard. Alles lijkt net even lekkerder, fijner en mooier dan thuis in Nederland. Zie je jezelf al zitten?

Et voilà, zie hier de lange zomerdagen van acteur en theatermaker Jon van Eerd (60), die graag Amsterdam ontvlucht voor zijn tweede huis in een nog door toeristen onontdekt stukje Provence. Hij kwam al in die omgeving als kind, met zijn ouders. Hij was dol op die plek, en nam er later zijn lief Ton Fiere mee naartoe. Het bleek niet moeilijk om ook hem zo verslingerd te krijgen aan dit deel van la douce France. Ze besloten eind jaren 90 van hun spaarcenten de oude olijfboomgaard te kopen - geld voor meer hadden ze niet. Daar begon het project. Eerst zetten ze er een klein huis neer. ,,Dan weer een garage en een klein afdakje. Beetje bij beetje hebben we het uitgebreid tot wat het nu is. We kennen elk hoekje, elk tegeltje, elk schroefje. We hebben elke beslissing samen genomen, erover geruzied, alles. Hier ligt onze ziel, meer dan in welke plek dan ook.”

Hier komt de theatermaker volkomen tot rust, na zijn drukke tournees kriskras door Nederland. Maar het is ook een plek waar de inspiratie gaat vloeien. Zo schreef hij hier de komedie Harrie Neemt de Benen, waarmee hij dit najaar te zien zal zijn - als corona het toelaat. ,,Dat is echt het enige nadeel dat ik van deze plek kan bedenken, dat ik eigenlijk wel elke dag de laptop openklap.” 

Maar dan stap hij naar buiten en nog elke dag laten hij en Ton zich verbazen over de schoonheid van de omgeving: het licht, die kleuren, de zonsondergang. ,,Geen wonder dat Van Gogh en dat soort schilders hier hebben gezeten.”