The King’s Man is tussen talloze vet geproduceerde spionagefilms te mager

Onze filmredactie maakt je wegwijs in het actuele aanbod. Wat moet je gezien hebben en waarom? Vandaag de actiefilm The King’s Man.

Deze derde film uit de spionagefilmserie gebaseerd op de stripboeken van Mark Millar en Dave Gibbons, lag ruim twee jaar met een strik erom op de plank vanwege corona. De titel volgt op Kingsman: The Secret Service (2014) en Kingsman: The Golden Circle (2017) en is het oorsprongsverhaal van het Britse geheime genootschap dat opereert vanuit een maatpakkenatelier aan het Londense Savile Row.

Hoofdrolspelers zijn de Britse Orlando Oxford (Fiennes) en diens filmzoon Conrad (Harris Dickinson), die zich in W.O.II wil bewijzen als verdediger van zijn land. De vredelievende Orlando probeert zijn zoon daarvan te weerhouden, maar dan wordt ook hij betrokken bij een moorddadig oorlogscomplot.

Waar de eerste film zich onderscheidde door de aangename tongue in cheek-humor, lijken hier de fijne Britse kwinkslagen dunner gezaaid – en vermengd met melodrama bovendien. Fiennes is uiteraard degelijk en de actiescènes krijgen weliswaar een voldoende, maar tussen talloze vet geproduceerde spionagefilms is dat te mager. Bovendien maakt deze prequel bordkartonnen idioten van historische figuren en is het schurkenverhaal helaas aan de kinderachtige kant.

Regie: Matthew Vaughn Met: Ralph Fiennes, Gemma Arterton