Van Rossem bleek opeens een warm mens met zelfspot en onzekerheden

Met het risico dat ik als een pseudo-Marianne Thieme ga klinken die te pas en te onpas haar stokpaardje berijdt – ‘voorts ben ik van mening dat…’ vrouwen niet ontslagen mogen worden vanwege hun leeftijd – maakte ik me gisteravond opnieuw druk over deze bizarre ongelijkheid in tv-land. Aanleiding was Sterren op het Doek met Maarten van Rossem, inmiddels toch al aardig op leeftijd en niet van het scherm te slaan. Gelukkig maar, want we kunnen nooit genoeg eigengereide types op tv hebben, of ze nu man of vrouw zijn.

Wie de aflevering gezien heeft, weet: hij was fantastisch. Juist omdat Van Rossem nu eens niet die nurkse mopperkont uit De Slimste Mens en Hier zijn de Van Rossems was, maar een warm mens met onzekerheden, onverwachte ontboezemingen en zelfspot. En een oplichtende onderlip niet te vergeten. Nooit gezien, maar een van de kunstenaars attendeerde hem en dus ook ons kijkers erop. Het gevolg was dat ik er niet meer níet naar kan kijken.

Ondertussen hoorde ik hem vertellen hoe kleine Maarten een pets kreeg van zijn moeder. Worstelde met de meisjes op school die niks zagen in dat ‘rare eenzame kneusje’ (zijn woorden). Hoe hij als jonge vader in tranen was bij het voorlezen van zijn kinderen van 1200 pagina’s(!) Lord of the Rings. En dat hij tegenwoordig op straat regelmatig wordt aangezien voor Henk Westbroek. Nee, het leven is ook voor oudere mannen niet altijd eerlijk, dat moge duidelijk zijn.