Waylon bekent: Ik deed af en toe een klusje voor een drugsdealer

Door de ambitie om door te breken als artiest kwam Waylon, die eigenlijk Willem Bijkerk heet, rond zijn 20ste in een moeilijke periode terecht. Hij wilde niet werken, maar zijn ouders vonden dat dat wel moest. Uiteindelijk moest hij het ouderlijk huis verlaten en ging hij bij zijn vriendin wonen. Met haar kreeg hij ook een zoon, maar het gebrek aan carrièreperspectief en zelfliefde speelde hem toen ook parten.

,,Ik hield totaal niet van mezelf, omdat niets in mijn leven tot dan toe nog gelukt was’’, vertelt hij in het Omroep Max-programma Sterren op het Doek. ,,Dus vond ik mezelf een nietsnut en een mislukkeling. Ik zag ook niet de mogelijkheid om te worden wat ik graag wilde worden in die situatie. Het werd steeds moeilijker. Op een gegeven moment barst de bom ergens een keer. In dit geval op mijn 24ste en toen ging ik scheiden. Ik liet de boel achter me, omdat iets van binnen – wat ik vanaf mijn 6de al wist – zei: er is iets anders voor jou in deze wereld.’’

In diezelfde moeilijke periode grijpt Waylon zelf naar de drugs. De zanger was echter platzak op dat moment en daarom vraagt presentator Özcan Akyol zich af hoe hij dan aan geld kwam om dat te bekostigen. ,,Je wordt heel creatief als je iets heel graag wil’’, legt Waylon uit. ,,Ik had een goede vriend die handelde in het goedje en daar deed ik dan af en toe wel eens een klusje voor. Zo leer je die wereld ook kennen.’’

Het betekende niet dat hij op straat stond om drugs aan de man te brengen. ,,Ik was wel een veilige dealer. Hij had gewoon plekken waar af en toe eens een ‘batch’ naartoe moest. En dan ging ik dan doen. Dat was dan een kroegeigenaar, bij wie je naast een biertje ook wat anders kon bestellen.’’

,,Dus Willem was vroeger een dealer’’, stelt Akyol. Waylon: ,,Ik zou dat niet zo willen noemen, want dan wordt dat gelijk weer de kop van het artikel. Die kop zou moeten zijn dat ik een jongen was die er alles aan heeft gedaan om te bereiken wat hij graag wilde. Als dit een onderdeel daarvan was, was dat een onderdeel ervan. Soms moet je stront vreten om te proeven hoe lekker het andere allemaal is. En nu zijn drie schilders mij aan het tekenen.’’

Die portretten worden inmiddels geveild voor het goede doel. Mocht je willen bieden op een schilderij, dan kan dat hier.

Luister ook naar de AD Media Podcast: