Bertens zoekt het geduld in zichzelf: ‘Alleen aanvallend als het kan’

Door Rik Spekenbrink

,,Jeej”, zei Bertens licht cynisch, en hief haar armen de lucht in. Haar eerste overwinning ‘post corona’ zit in de tas. Het ging moeizaam tegen Katarina Zavatska, maar dat had ze al voorzien. Misschien, dacht ze hardop mee, was het in het kader van ritme vinden wel goed dat ze er drie sets voor nodig had gehad (2-6, 6-2, 6-0). ,,Ik wilde te gehaast, te snel de punten afmaken. Dat is onder deze zware omstandigheden heel moeilijk. Daarbij bewoog ik ook niet goed. Dat ging vanaf de tweede set steeds wat beter.”

Bertens was onder de indruk van het spel van haar onbekende, jonge tegenstander uit Oekraïne. ,,Ze kon in de eerste set amper iets missen en raakte alle lijnen. Haar manier van spelen beviel me wel. Voor mij was het een goede wedstrijd om te leren wat ik op dit moment kan en niet kan. Ik moet vooral geduld hebben, knokken en mijn forehand opzoeken.”

Ze noemde het ‘heel raar’ om voor amper publiek te spelen op Court Suzanne Lenglen, het tweede stadion van het park. ,,Dat ben je bij andere toernooien wel eens gewend, maar op Roland Garros natuurlijk niet. Hier zitten altijd wel veel Nederlandse fans op de tribune. Nu moest ik het in de eerste set alleen met de steun van mijn coach Elise Tamaëla doen. Gelukkig kwamen er daarna nog wat Nederlandse spelers bij, die support is toch wel fijn om te hebben om jezelf op te peppen.”