Riejanne Markus volgt Amy Pieters op als Nederlands kampioene: ‘Hopelijk is ze trots op me’

Rond de vrouwenwedstrijd ging het in Drenthe veel en vooral over Amy Pieters. De wielrenster van SD Worx veroverde vorig jaar de rood-wit-blauwe kampioenstrui. Bij een trainingsongeluk eind december in Spanje liep ze zwaar hersenletsel op. Pieters moest een operatie ondergaan en lag maandenlang in coma. Familie, vrienden en haar ploeggenoten presenteerden bij de start een crowdfundingsactie, omdat niet al haar behandelingen in binnen- en buitenland worden vergoed door de verzekering.

Toen de 124,5 kilometer lange koers dan ook van start ging in Drenthe, duurde het lang voordat er echt wat gebeurde. Niemand slaagde erin weg te rijden, totdat het peloton halverwege de wedstrijd in tweeën splitste. Bijna alle rensters van Jumbo-Visma misten de slag en moesten aan de bak om terug te keren, wat lukte. Met nog 50 kilometer te fietsen besloot Riejanne Markus vervolgens op de pedalen te gaan staan. Haar vluchtpoging had weinig kans van slagen, maar zorgde er wel voor dat de koers wat harder werd.

Het werd een chaotische finale op het plaatselijke circuit rond en over de VAM-berg. Wanneer een groepje weg probeerde te rijden duurde het telkens niet lang tot zij weer tot de orde werden geroepen, mede doordat Lorena Wiebes er telkens goed bij zat en het lastig zou worden om haar in de sprint te kloppen. In de laatste 10 kilometer lukte het Shirin van Anrooij en wederom Markus dan toch. Laatstgenoemde liet het werk echter vooral aan de renster van Trek-Segafredo, voordat de twee gingen sprinten op de VAM-berg. In het sprintje bergop verschalkte Markus haar concurrente. Op 7 tellen van het tweetal sprintte Wiebes naar de derde plek.

,,Ongelofelijk. En ook zo speciaal, want voor de start was het wel even een emotioneel momentje. Vervolgens heb ik de knop om gezet en zat ik de hele tijd lekker in de koers", aldus Markus, natuurlijk doelend op Pieters die vorig jaar solo aankwam. ,,Vorig jaar vierden we haar titel samen en nu mis ik haar al het hele jaar naast me in de koers. Ik denk heel veel aan Pieters, hopelijk doe ik haar trui eer aan en is ze trots op me.” Waarom ze zo weinig kopwerk leverde in de laatste kilometers? ,,Dat kwam omdat ik Marianne nog achter me had. Gelukkig heb ik het kunnen afmaken.”