Google Streetview bestaat 15 jaar: dit is hoe de beelden geschoten worden

Het is 2007. Steve Jobs toont de eerste iPhone, Europeanen kruipen voor het eerst achter de PlayStation 3 en Amazon schrijft geschiedenis met de introductie van de Kindle. Minder aandachttrekkend, maar stiekem net zo historisch, waren de allereerste Street View-beelden die op 29 mei 2007 live gingen. Wat begon met slechts een handjevol straten in vijf Amerikaanse steden is inmiddels uitgegroeid tot een databerg die een groot deel van de wereld op straatniveau in kaart brengt - van het gesloten minikoninkrijk Bhutan tot het Grote Barrière Rif en van nomadenroutes door de stoffige Arabische Liwa-woestijn tot de kanalen van Venetië.

Met de inmiddels bekende Street View-auto kom je op dergelijke plekken niet ver, vandaar dat Google een aantal andere manieren en camera’s heeft om locaties vast te leggen. Dat is de specialiteit van program manager Magdalena Filak, die in Venetië een gondel en gondelier charterde, een sneeuwscooter naar ski-resorts en de poolgebieden stuurde en zelf op een Trike klom (een gemotoriseerde driewieler) om met een statief en 360 gradencamera rond te rijden. ,,Behoorlijk pittig, want de Trike woog in totaal 120 kilo en daar ben ik niet fit genoeg voor.” Het gewicht vormde desondanks geen belemmering om een rondje Stonehenge te maken.

Daarna werd een rugzakmodel aan het opnameassortiment toegevoegd. De zogenoemde Tracker is weegt ‘slechts’ twintig kilo schoon aan de haak, ideaal om lastig bereikbare locaties vast te leggen. Meestal op de rug van een Google-medewerker, een enkele keer dus ingeklemd tussen twee kamelenbulten. Voor binnenhuisopnames zoals in musea, winkelcentra, luchthavens en op filmsets, bouwde het team van Filak eigenhandig een kart om.

Zo bezocht het Street View-team meer fotogenieke, exotische oorden dan James Bond in zijn hele carrière aandeed. Voorlopig en letterlijk hoogtepunt zijn beelden uit het International Space Station. Ook op eigen grondgebied is er in vijftien jaar tijd het nodige fraais verstreetviewed. Zo ‘wandel’ je thuis door het Rijksmuseum en staat er niemand hinderlijk de Nachtwacht te blokkeren, hoef je niet in de rij voor de Python in de virtuele Efteling en zet je voet aan wal van Griend. Het onbewoonde vogeleiland is normaliter volstrekt verboden gebied, maar dankzij een samenwerking van Natuurmonumenten en Google kreeg de techgigant een groep vrijwilligers en boswachters zover om een camerarugzak door negentien Nederlandse natuurgebieden te sjouwen. Zo kun je daar nu ook virtueel polshoogte nemen.

Net op tijd voor deze verjaardag maakte Google afgelopen week eindelijk de leukste feature van Street View beschikbaar voor mobiel gebruik: tijdreizen. Als je in de bijgewerkte Google Maps-app op straatniveau kijkt en in de balk onderin op ‘meer datums bekijken’ klikt, zie je het tafereel veranderen naar eerdere momentopnames. Dit tijdreizen heeft restricties, want er moeten natuurlijk wel foto’s beschikbaar zijn en verder dan vijftien jaar terug kan natuurlijk niet.

Ook nieuw: de ‘Immersive View’ modus die nog dit jaar aan geselecteerde locaties wordt toegevoegd. Daarmee kun je, op basis van real time data, de schittering van de zon in het water bewonderen of de vogels zien overvliegen. Allemaal gesimuleerd, natuurlijk.

Maar de belangrijkste upgrade moet volgens Filak nog komen: navigeren binnen gebouwen. ,,Ik ben zo iemand die overal en altijd verdwaald: op luchthavens, op stations en ik haat shoppen omdat ik het hele winkelcentrum af moet struinen op zoek naar die éne winkel. We willen dat onze navigatie straks binnen net zo goed als buiten werkt.” En, voegt ze even later toe: ,,Zodat mensen zoals ik zich minder gefrustreerd voelen!”