PREMIUM
Apparaat stuk en er toch geen afscheid van kunnen nemen
ColumnBij het leegruimen van een tijdelijke opslag valt mijn oog op een oude MacBook. Is van mijn zoon geweest. Zijn eerste eigen laptop, zelf bijeen gespaard. Hij is al wel drie Macbooks verder. Ooit heeft hij hem doorgesluisd naar zijn oudere zus en daar staat-ie nu.
Delen per e-mail
Of ik hem mag hebben. Ze biedt aan hem leeg te gooien, en dan maar zien of ik er iets mee kan. Niet dus, het ding is te traag om zelfs maar leeg te willen. Spijtig, en dan komt de vraag: wat doe je ermee?
Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Dat kan!
Log in of maak een account aan en mis niks meer van de sterren.Lees Meer
-
PREMIUM
Voormalig huisarts in Haaksbergen maakt insluiper voormalig
Zo is het ook in deze tijd. De afwezigheid is zo aanwezig. Er is veel leegte en die wordt benadrukt door de tekens die het achterlaat. Tekens die duiden op iets dat aanwezig is geweest maar er niet meer is of uit zicht is geraakt. Dit hoeft niet altijd negatief te zijn. Door de tekens worden we attent gemaakt op zaken die ons anders waren ontgaan. -
PREMIUM
Posters bekladden is net zo’n onschuldige onzin als de posters zelf
Als we bij opoe op bezoek gingen - ach, opeens denk ik aan mijn lieve opoe in haar onbewoonbaar verklaarde boerderij in het hart van Markelo, waar een muis een vaste route had langs de plinten. Oh wee als we het beestje wilde verjagen of erger, dat wilde ze niet. Een muis als aanspraak. -
PREMIUM
Nu zelfs het weekend niet meer herkenbaar is
Bent u nog bij de tijd? In alle eerlijkheid valt het mij soms tegen. Door een berichtje moest ik nadenken over wat ik vorige week zaterdag had gedaan. Verder dan een gebakken vis eten kwam ik niet. Klopte, de rest van de dag zat ik in een gemakstoel. Maar dat moesten anderen bevestigen. -
PREMIUMColumn
Een hoogopgeleide, welvarende, tolerante Los Zand BV
Vriend Siem, die er helaas al een hele tijd niet meer is, plaatste op een oudejaarsdag als vandaag zijn handtekening onder de laatste stapel overschrijvingen, schoof ze bij de bank over de balie en trok thuis een overjarige fles bockbier van zolder. En dat was dan het jaar. Streep eronder, niet achterom kijken, er is toch niks meer aan te doen. -
PREMIUM
Krijgen ingeënte personen toch voorrang?
De gedachten zijn vrij en dus hebben ook de filosofen zo hun ideeën bij de pandemie die ons aan huis kluistert. Zo hoort het. Filosofen moeten denken. Dat ze daarbij radicale innemen is inherent aan hun bestaan.
-
PREMIUM
Persconferentie: gaat de eerste, tweede of derde vraag over de horeca?
Gezellig, het is weer de dag van de persconferentie. Een sessie voor bewindslieden, tolken en journalisten die niet uitblinken in het stellen van wezenlijke vragen. Elke zender, krant en kanaal zoekt naar die ene uitspraak waarmee kan worden gescoord. -
PREMIUM
Het ging dit jaar te weinig over de onbaatzuchtigen
Wat doen we het goed. Met bijna iedereen, wat doen we het goed. Op die ene enkeling (ja, een pleonasme) na die om de een of andere reden vindt dat het helemaal niet beter hoeft te gaan dan nu. Die ene enkeling die nou nog vindt dat mondkapjes onzin zijn. -
PREMIUMColumn
Als de avondklok niet werkt rest alleen nog de dagklok
Uiteindelijk is het altijd weer taal. Op 5 november schreef ik over het woord avondklok. Wrang en pijnlijk, stond er, dat het instellen van een avondklok juist als suggestie werd geopperd in het jaar dat we 75 jaar bevrijding konden vieren.
