_{Bekijk hieronder de samenvatting van de tijdrit:}

Roglic is complimenteus over Pogacar. Vlak na de grootste teleurstelling van zijn leven zoekt hij zijn landgenoot op om hem te feliciteren. Eenmaal achter de microfoon bij de persconferentie noemt hij Pogacar ‘de man voor de toekomst.’ Een renner die hem vandaag op waarde klopte. ,,Ik hoorde in mijn oortje de tussentijden. Ik heb alles gegeven, gevochten tot het einde. Hopend dat Tadej het nog zwaar zou krijgen. Hij is de verdiende winnaar.’’

Negentien etappes verliep alles voor Jumbo en Roglic volgens plan. Tot deze dag in de Vogezen. ,,Ik ben heel erg teleurgesteld, maar het is zoals het is. Ik moet doorgaan. Nu kan ik even niet goed nadenken. Mijn hoofd is leeg. Het was een intense periode. Hoogtestage, Tour de l’Ain. De Dauphine waar ik viel. Ik heb nu behoefte aan rust, daarna ga ik nieuwe plannen maken.’’

Hij neemt de tijd, voor elke vraag die hij krijgt. Het is zoals we Roglic de afgelopen drie weken hebben gezien. Rustig en kalm. Zelfs nu. Aan het einde van de sessie maakt hij zelfs nog een grapje. Ook als het gaat om de tijdrithelm die aan het einde scheef op zijn hoofd zit. ,,Heeft niet echt geholpen hè’’, zegt hij. Dan weer serieus: ,,Het maakt allemaal niet meer uit. Mijn benen konden vandaag niet harder, daar gaat het om.’’

Hij staat op en loopt weg via een zij-ingang van de gymzaal. Er klinkt applaus. Roglic doet twee handen in de lucht en zwaait. Dag droom.