Vlak voor Parijs steekt amateurisme de kop op bij Jumbo-Visma

Door Daan Hakkenberg

Het begon te miezeren. Terwijl Primoz Roglic de Col de la Loze opreed, pakten de grijze wolken zich samen boven op de top. Maar goed beschouwd was er geen vuiltje aan de lucht. Hier op 2304 meter, het hoogste punt van de Tour, toonde Roglic eens te meer dat hij niet te kraken is. De Sloveense kopman van Jumbo-Visma nam een voorschot op de eerste Tourzege van een Nederlandse ploeg sinds TI - Raleigh in 1980 met Joop Zoetemelk.

Terwijl ploeggenoten Tom Dumoulin, Sepp Kuss en Wout van Aert uithijgen en vertellen hoe ze het belangrijkste gevecht van deze Tour in hun voordeel beslecht is, verdwijnt Roglic achter het podium. Sportief directeur Merijn Zeeman gaat met hem mee, zoals elke dag sinds hij in het geel rijdt. Zeeman wacht dan op Roglic bij de dopingcontrole en rijdt hem terug naar het hotel. Dan bespreken ze de dag die was en de dag die komen gaat. Achter het podium moet dit keer ook de fiets van Roglic worden gecontroleerd. De klimfiets van de geletruidrager - lichter dan het gebruikelijke model Bianchi, elke Jumbo-renner heeft er slechts één deze Tour - moet door een röntgenapparaat om te kijken of geen sprake is van mechanische doping.

Daar blijft het niet bij. De juryleden van de UCI willen ook ín de fiets van Roglic kijken. De bracket - de trapas - wordt gedemonteerd en de fiets van Roglic raakt volgens Zeeman licht beschadigd. Dat wordt door de UCI overigens ontkend. Met de fiets van Roglic is verder niets mis, maar Zeeman kan zich op dat moment niet inhouden en bijt van zich af. Vol cynisme en onbegrip koelt hij zijn woede op het lid van de UCI. Drie weken stress en spanning laten Zeeman niet onberoerd, dat hij zichzelf niet kan beheersen is zelfs menselijk.

Maar Zeeman, de man achter het succes van de Jumbo-ploeg, had beter moeten weten. Deze Tour is tot in detail voorbereid. De voorbereiding, het materiaal, het eten, alle restricties vanwege corona. Overal is over nagedacht. Hij en ploegbaas Richard Plugge roepen al meer dan een jaar dat ze zich bewust zijn van welke krachten loskomen wanneer een ploeg op het punt staat de grootste wielerwedstrijd ter wereld te winnen. Dan komen lastige vragen en op momenten dat je het niet verwacht, duiken vijanden op. Dat is wat nu op Col de la Loze gebeurt. Het gaat er nu niet om of Zeeman gelijk heeft of dat de UCI in haar recht staat. Dit zijn momenten die Roglic & co moeten doorstaan om schadevrij in Parijs te komen.

Dat Zeeman zich niet wist te beheersen is één. Dat hij en de Jumbo-ploeg zich gisteren na het besluit om Zeeman uit de Tour te gooien muisstil hielden, is simpelweg amateuristisch. Binnen de ploeg is overduidelijk sprake van paniek. Dit hebben ze nog niet eerder meegemaakt en het management van de ploeg weet niet wat te doen. Wanneer na etappe 18 om half acht ’s avonds bekend wordt dat Zeeman zwaar gestraft is, blijft het stil tot middernacht. Nota bene de UCI, doorgaans de laatste met reageren bij opschudding in het wielrennen, heeft eerder een reactie paraat.

Via zijn eigen Twitteraccount slingert Zeeman ’s avonds laat in delen een verklaring de wereld in. In het Nederlands, terwijl de complete internationale wielerwereld wil weten wat er voorgevallen is. Een verklaring in het Engels volgt pas de volgende ochtend. Daar komt nog bij dat wat Zeeman online zet in eerste instantie berichten zijn voor intern gebruik. De reactie is op zijn zachtst gezegd rijkelijk laat. Ruim vier uur lang wordt ruimte gelaten voor speculatie en complotdenkers. Vergeet niet dat Roglic jaren geleden al figureerde in een zwakke Franse documentaire over motortjes in fietsen waar geruchten in plaats van feiten de boventoon voerden.

Jumbo-Visma weet dat wanneer in de Tour een lucifer op de grond valt een bosbrand kan ontstaan. Dat wanneer je een scheet laat er een orkaan de kop op kan steken. Het is exact waarom Roglic in zijn persconferenties inhoudelijk zo weinig zegt. Hij wil er geen energie aan verspillen, geen discussie veroorzaken en niemand tegen zich in het harnas jagen. Het ging hem goed af, maar vandaag zullen de vervelende vragen toch volgen. En dat heeft hij te danken aan zijn eigen ploeg.

Zijn Tourzege zal er niet door in gevaar komen. Zondagavond staat hij als er niks geks gebeurt in een gele trui met zijn armen in de lucht voor de Arc de Triomphe. Maar Zeeman zal niet voor het podium staan. Het feest in het Jumbo-kamp zal er niet minder om zijn, maar het was Zeeman als grondlegger van dit succes gegund dat hij het vanaf de eerste rij mee had mogen maken. Dit had ook zijn moment van glorie moeten zijn.

Bekijk hieronder al onze video's uit de Tour de France: