Amper een week met pensioen, maar toch alweer terug: slager Wim uit Tubbergen staat weer in de winkel

Wim is zelf nauwelijks een week met pensioen. Hij zou de schuur opruimen, maar dat kan wel even wachten. „Ik kreeg zondagavond te horen dat Niels positief was getest. Of ik zou willen invallen voor een weekje? Ja, natuurlijk. In de periode dat we bezig waren met de overname, is Niels een vriend geworden”, vertelt de ervaren slager.

Dat Wim weer bezig is met de productie en verkoop van allerlei smakelijke etenswaren, voelt totaal niet vreemd. Hij wil bovendien als slager aan het werk blijven, heeft hij al eens gezegd in een verhaal in de krant en op deze website: „Ik ben nog veel te jong en veel te fit om op mijn lauweren te gaan rusten. Ik ga kijken of ik mijn vaardigheden bij collega’s kan inzetten. Concrete afspraken zijn er nog niet gemaakt, maar de belangstelling is groot. Het klinkt overdreven, maar ik heb ze als het ware voor het uitzoeken.”

Bovendien wil Wim zijn vakkennis graag op een nieuwe generatie slagers overdragen, bijvoorbeeld in een rol als praktijkbegeleider op het Zone.college. „Jongeren kennis laten maken met dit vak, dat is één van de mooiste dingen om te doen. Wat het zo mooi maakt? Dat je iets aan het maken bent.”

Bij zijn afscheid van Slagerij Wim kreeg hij enorm veel kaartjes, vaak met een prachtige boodschap aan zijn adres. Wim: „Een slager neemt in een dorpsgemeenschap een bijzondere plaats in. De mensen zeggen hier nooit: ‘hallo Wim’, maar altijd ‘hé slager’.”