Overleden pastor Heuven uit Tubbergen was een man met groot sociaal hart

Heuven werd geboren op een boerderij in het kerkdorp Luttenberg, gemeente Raalte. Hij was de oudste in een groot katholiek gezin met tien kinderen. Met bijna 400 studenten begon hij in 1957 met zijn opleiding tot priester. Heuven was eerder dat jaar geïnspireerd geraakt om priester te worden, reden om zijn verkering uit te maken. 

Na zijn priesterwijding op 20 juli 1964 was hij achtereenvolgens pastor in Herwen en Aerdt, Gaanderen, Goor, Denekamp en Langeveen. In 2006 ging Heuven met emeritaat, toch bleef hij zijn diensten verlenen aan de verschillende locaties van de H. Pancratiusparochie en in het woon- zorgcentrum De Eeshof in Tubbergen. De bewoners droegen ‘onze pastoor‘ op handen. Heuven verzorgde onder meer de wekelijkse kerkdienst in de kapel van De Eeshof.

De inbreng van Heuven werd gewaardeerd. Niet voor niets ontving hij nog dit jaar De Beste Peer, een onderscheiding van carnavalsvereniging de Köttelpeer’n uit Denekamp voor personen of groep die zich verdienstelijk heeft gemaakt voor de Denekampse samenleving. 

Arie Vreeswijk, vertrouwenspersoon pastor Herman Heuven, schreef een in memoriam op de website van de Pancratius parochie. Hij schrijft onder meer: ‘Pastor Herman Heuven was iemand met een groot sociaal hart, met heel veel belangstelling en vooral zorg voor mensen in de parochies waar hij werkte, met wie hij mocht samenwerken en met wie hij zijn levensweg een tijdlang mocht delen.’

Heuven stond tussen de mensen. Niet alleen in de kerk, maar ook bij activiteiten, zo ontstak hij het paasvuur in Langeveen. Hij was ook jarenlang leider bij een voetbalvereniging. En toen hij zijn gouden priesterjubileum vierde, werd Heuven in de supermarkt aangesproken op die viering. Hij zei destijds in een gesprek met dagblad De Twentsche Courant Tubantia: ,,Ik heb een goede keuze gemaakt, ben gelukkig geweest in mijn werk.” 

Over de dood dacht Heuven ook na, hij vertelde eens over de hemel: „Het is een samenleving van lieve mensen. Je moet hier proberen zo’n hemel te zijn voor elkaar.” Zelf trachtte hij bij leven zo te leven, er te zijn voor anderen. Dat is hem gelukt.