Burgemeester Twenterand: 'Als je wat wilt weten, moet je op zaterdag naar de voetbal'

Zijn dochter Marie-Elise verwachtte een koets, burgemeester Cornelis Visser zelf hoopte stiekem dat een brandweerwagen hem naar zijn afscheidsreceptie zou brengen. Hij kreeg gelijk. "Met loeiende sirenes gingen we door het dorp", steekt hij zijn enthousiasme niet onder stoelen of banken. "Want dat mag hier dan."

Ze waren er allemaal op zijn afscheid; de commissaris van de Koning, collega-burgemeesters, een afvaardiging uit Katwijk, raadsleden, ondernemers, politie- en brandweerlieden, vrijwilligers van allerlei verenigingen, 'gewone' inwoners van Twenterand en natuurlijk zijn eigen familie. 

Visser heeft geleerd, in zeven jaar, vertelt hij het bezoek in 'zijn' gemeentehuis. Uiteraard over de inhoudelijke kant van het burgemeesterschap, maar ook over de omgang met mensen. Visser kreeg te maken met  jonge drugsgebruikers, kibbelende raadsleden, vertrekkende wethouders en boze ondernemers, maar ook met de vele enthousiaste Tukkers, die het beste voorhebben met hun dorp. Hij moest wennen aan de volksaard, geeft hij toe, maar hij pikte het wel op. "Als je wat wilt weten, dan moet je op zaterdag naar de voetbal. In de derde helft, daar wordt bijna alles besproken." 

Hij kijkt er positief op terug. "Het kapitaal zit hier niet in de gebouwen, maar in de mensen, in de jeugd. Al die jongeren die een warme band hebben met Twente, die het hier gezellig hebben, dat is een groot goed. Daar mogen we trots op zijn."