Door Daniël Dwarswaard

Een gebalde vuist en een schreeuw als Primoz Roglic over de streep komt na de allesbeslissende bergrit naar de top van de Alto de la Covatilla. Roglic weet het: hij flikt het. Weer wint hij de Ronde van Spanje, net als vorig jaar. Hij moest er zijn allerlaatste krachten na een slopend seizoen voor aanspreken. Want Roglic kraakte en piepte toen zijn concurrenten Richard Carapaz en Hugh Carthy op de steile flanken de aanval inzetten in de laatste kilometers. De Fransman David Gaudu was toen al op weg naar zijn tweede ritzege.

Even was daar een flashback. Het zal toch niet? Gaat Roglic na dat dramatische verlies in de Tour wéér een grote ronde verliezen in het beslissende weekend? Nee. Met hulp van Lennard Hofstede, zijn Jumbo-ploeggenoot die vooruit was met een kopgroep én Movistar, de ploeg waar Carapaz vertrok, redde Roglic het. Al was dat vooral ook te danken aan zijn eigen benen en karakter natuurlijk. Zoals de Sloveen al zo vaak bewees dat hij mentaal ijzersterk is. ,,Ik moest er alles aan doen om in controle te blijven. Ik ben al mijn ploeggenoten zo dankbaar’’, vertelde Roglic. Over Hofstede: ,,Er stond zoveel tegenwind op de klim. Elke meter dat er iemand voor je rijdt is dan heel fijn. Ik ben super blij. Dit is een prachtige manier om het seizoen te eindigen.’’