Last in first out. Drie jaar geleden werd Van Randeraad benaderd door een drukkerij voor de vacature van accountmanager. Hij kreeg direct een vast contract. Desondanks verloor hij afgelopen zomer zijn baan. Door de gevolgen van de coronacrisis droogden de opdrachten voor drukwerk razendsnel op. ,,De omzet ging wel 40 tot 50 procent omlaag’’, zegt Van Randeraad. ,,De grafische industrie is heel conjunctuurgevoelig. Klanten zetten hun campagnes en reclamedrukwerk stop als de economie geraakt wordt.’’ Omdat hij als een van de laatsten in dienst was gekomen bij het bedrijf, verloor hij als een van de eersten zijn baan.

En dat gebeurt behoorlijk abrupt. ,,Ik kwam net terug van drie weken vakantie in de zomer. We waren naar Spanje geweest.’’ Maandag gaat hij gewoon aan het werk, maar dinsdag wordt hij al om 10.00 uur opgeroepen voor een gesprek bij zijn leidinggevende. ,,Hij viel meteen met de deur in huis. In het kader van corona moest hij mensen ontslaan. Hoewel ik goed functioneerde, was ik het laatste bij het bedrijf gekomen, dus was het mijn beurt. Stomme pech.’’ Van Randeraad wordt direct vrijgesteld van werk. ,,Twee uur later was ik weer thuis.’’

Zijn vrouw reageerde geschokt. ,,Wat overkomt je nu, zei ze.’’ Ze werkt zelf in de zorg. ,,We hadden het goed voor elkaar, het ontbrak ons aan niets. Gelukkig kon zij haar contract uitbreiden met extra uren.’’ Van Randeraad krijgt nog doorbetaald tot oktober. Toch begint hij meteen met solliciteren. In de eerste weken stuurt hij tientallen brieven. Een aantal keer wordt hij uitgenodigd voor een gesprek. Maar het valt hem op dat de concurrentie enorm is. ,,Begin dit jaar was er krapte op de arbeidsmarkt. Nu niet meer. Bij een werkgever krijgt hij te horen dat hij een van de 175 sollicitanten is. Soms volgt helemaal geen reactie op een brief. ,,Dat vind ik eigenlijk schofterig.’’

Tegelijkertijd twijfelt hij. ,,Ik heb ruim dertig jaar in deze branche gewerkt, wil ik nog zeventien jaar verder? Of wil ik eigenlijk iets heel anders. Niet meer dat jagen op omzet.’’ Veertien jaar geleden overwoog hij ook al zijn carrière helemaal om te gooien. ,,Ik wilde bij de politie. Ik had de aanmelding al in huis.’’ Uiteindelijk kwam het er niet van. Vooral omdat het een flinke achteruitgang betekende in salaris. ,,En de opleiding tot agent duurt twee jaar.’’ Ook een baan als boa lijkt hem wel wat. ,,Maar ook dan moet je een opleiding van een jaar volgen voordat je de straat op mag. Dat thuiszitten en leren, is niets voor mij.’’ Maar nu hij onverwacht thuiszit, komt die wens om van carrière te veranderen toch weer naar boven.

Op Indeed ziet hij een vacature voor detentiebeveiliger. ,,Het voordeel is dat je daar meteen aan de slag kan en tegelijkertijd je mbo-opleiding tot beveiliger haalt. Het is learning on the job.’’ Van Randeraad solliciteert en hij wordt aangenomen. ,,Ik kreeg een fitheidstest, psychologische onderzoeken en meerdere assessments, maar het ging prima. Ik had eigenlijk een hele goede conditie.’’ Op 1 december begint hij. Het eerste halfjaar loopt hij mee met een ervaren beveiliger om het vak te leren.

Van accountmanager naar detentiebeveiliger. Een grote carrièreswitch. ,,Ja, maar ik denk dat detentiebeveiliger heel goed bij mij past. Ik kan goed met mensen omgaan en ben goed in praten. Die vaardigheden gebruik je natuurlijk op een andere manier als er een boze gedetineerde voor je staat dan om een klant drukwerk te laten bestellen. De-escaleren en de angel uit de discussie halen, dat zit wel in mijn karakter.’’

Daarnaast is zijn nieuwe baan een flinke financiële stap terug. ,,Het salaris is zelfs lager dan mijn ww-uitkering.’’ Daarom wordt de eerste periode zijn salaris aangevuld. ,,En deze keer wilde ik echt de stap zetten. Als ik het nu niet zou doen, zou ik het nooit meer doen. Ik wilde niet alleen door het salaris wéér kiezen voor een baan als accountmanager.’’ En het is natuurlijk sowieso beter dan thuiszitten, zegt Van Randeraad. ,,Ik ben niet iemand die graag elke maand zijn hand ophoudt bij het UWV.’’ Nadat hij zijn diploma heeft gehaald, biedt zijn werk hem de mogelijkheid om verder door te leren. ,,Dus misschien word ik daarna alsnog boa.’’

Wennen wordt zijn nieuwe baan wel, verwacht hij. En niet alleen door de nieuwe omgeving. ,,Ik zat altijd op kantoor van 8 tot 5. Nu ga ik ook avonddiensten en nachtdiensten draaien. De meeste mensen schalen het nachtwerk af als ze mijn leeftijd hebben. Ik begin er nu op mijn 51ste mee.’’

Dit is de achtste aflevering van een serie over mensen die vanwege Covid-19 hun baan verloren. Hier kun je de andere afleveringen teruglezen. Ben je ook ontslagen om die reden en wil je je verhaal delen? Stuur ons een mailtje. 

Bekijk de video’s van AD Werkt in onderstaande playlist: