NASA vindt water op de maan
De maan bevat waarschijnlijk meer bevroren water dan gedacht. Dat water is bovendien redelijk gemakkelijk te bereiken, en dat kan interessant zijn voor astronauten die de komende jaren weer naar de maan en terug gaan.
Delen per e-mail
De Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA heeft de ontdekking vandaag naar buiten gebracht. Of het water daadwerkelijk kan worden gewonnen en gebruikt, moet nog blijken.
Dat de maan waterijs bevat, was op zich al redelijk bekend, maar tot nu toe ging het daarbij vooral om diepe kraters op de noordpool en zuidpool van de maan. Zulke plekken zijn heel moeilijk begaanbaar. Een team van wetenschappers onder leiding van Paul Hayne (Universiteit van Colorado) heeft nu vastgesteld dat er ook water voorkomt op plekken waar de zon op schijnt.
Waterijs
Bovendien is er waterijs in zogenoemde ‘cold traps’, koude plekken in de schaduwgebieden op de maan. De temperaturen in deze zogenaamde koudevallen (minus 163 graden Celsius) zijn zo laag dat ze het water miljoenen of zelfs miljarden jaren kunnen vasthouden.
Volgens een studie van NASA ligt ruim 40.000 vierkante kilometer van de maan permanent in de schaduw, een duizendste van het totaal. In de kraters kunnen verborgen zakken water in de vorm van ijs zitten.
Sommige van die plekken of kraters waar verborgen zakken water in de vorm van ijs zitten, zijn maar een meter groot. Maar de maan heeft zo veel van zulke plekken, dat ongeveer 20 procent van al het ijs op de maan daar waarschijnlijk te vinden is.
Grote krater
De ontdekking is gedaan met de Sofia, een speciaal vliegtuig met ingebouwde telescoop dat vanaf 12 kilometer hoogte het heelal bestudeert. Het bevroren water zit onder meer in de grote krater Clavius, die vanaf de aarde met het blote oog te zien is. Het gaat niet om grote plassen water: de Sahara - de grootste woestijn op aarde - heeft ongeveer honderd keer zo veel water als de maan.
Dat er waterijs verspreid is over de maan, is erg aantrekkelijk voor toekomstige bemande ruimtemissies, bijvoorbeeld naar Mars. Astronauten zouden deze bronnen kunnen aanboren om te drinken en raketbrandstof te maken.
Vermoedelijk heeft elke plek waar astronauten landen wel water in de buurt, en bovendien is dat water eenvoudiger te winnen dan in een krater. Het water kan ook iets vertellen over de geschiedenis van de maan.
Permanent station
Wetenschappers denken al aan een permanent station op de maan. NASA voegt eraan toe dat het gedetecteerde water op zich niet voldoende is voor leven op de maan. Maar een tussenstop aan een maanstation op de maan onderweg naar Mars behoort tot de mogelijkheden. ,,Wij geloven dat dit zal helpen bij het uitbreiden van de mogelijke landingsplaatsen voor toekomstige maanmissies die op zoek zijn naar water”, schrijft onderzoeksleider Paul Hayne in een e-mail aan persbureau AP. Daardoor zijn plekken beschikbaar, die voorheen ‘verboden gebied’ waren omdat ze kurkdroog waren, aldus Hayne.
NASA heeft plannen om in 2024 weer mensen naar de maan te sturen. Twee jaar eerder wordt het Lunar Compact Infrared Imaging System (L-CIRiS) gelanceerd. Dit instrument zal warmtegevoelige panoramische beelden maken van het maanoppervlak nabij de zuidpool.
Bekijk onze trending nieuwsvideo’s in onderstaande playlist:
Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Dat kan!
Log in of maak een account aan en mis niks meer van de sterren.Lees Meer
-
PREMIUM
Saturnus en Jupiter vormen ‘kerstster’: voor het eerst in 800 jaar met blote oog te zien
Voor het eerst in achthonderd jaar is vanaf de aarde ‘de Grote Conjunctie’ te zien. De planeten Jupiter en Saturnus schuiven op 21 december in elkaar en vormen een heldere stip aan de hemel. -
Zware bewolking en regen verpesten ‘kerstster’ die voor het eerst in 800 jaar te zien was
Voor het eerst in achthonderd jaar was vanavond vanaf de aarde ‘de Grote Conjunctie’ met het blote oog te zien. De planeten Jupiter en Saturnus schuiven dan in elkaar en vormen een heldere stip aan de hemel. Maar zware bewolking en regen gooiden in Nederland roet in het eten. Nu moeten we tot 2080 wachten om Saturnus en Jupiter vanaf de aarde weer op één lijn te kunnen zien staan. -
Mysterieuze dieren ontdekt onder 900 meter dikke ijslaag Antarctica
Wetenschappers hebben op Antarctica bij toeval levensvormen ontdekt onder een 900 meter dikke ijslaag. Bij boringen troffen ze op een stuk rots onbekende, sponsachtige dieren aan. De bijzondere ontdekking is vandaag gepubliceerd in het tijdschrift Frontiers in Marine Science. -
Onderzoek naar zwarte gaten sleept Nobelprijs voor natuurkunde in de wacht
De Nobelprijs voor de Natuurkunde is dit jaar voor de helft toegekend aan de Brit Roger Penrose en de andere helft aan de Duitser Reinhard Genzel en de Amerikaanse Andrea Ghez. Ze krijgen de prijs voor hun onderzoek naar zwarte gaten in de ruimte. -
Pinguïns ontkomen aan ramp: reusachtige ijsberg breekt in stukken
De pinguïns en zeehonden op een eilandengroep in de buurt van de Zuidpool zijn ontkomen aan een natuurramp. Een van de grootste ijsbergen ooit koerste af op Zuid-Georgia, waar ze wonen. Uit nieuwe satellietbeelden van de Europese ruimtevaartorganisatie ESA blijkt echter dat de ijsberg vorige week in stukken uiteen is gevallen en langs de eilanden drijft.
-
PREMIUM
Gevaarlijk ‘vrij dna’ in afvalwater kan gefilterd worden dankzij nieuwe techniek
In afvalwater zitten losse stukjes, zogeheten ‘vrij dna’ die schadelijk kunnen zijn voor ons leefmilieu. Wetenschappers ontwikkelden een methode om dat afval-dna, afkomstig van onder andere ziekenhuizen en laboratoria, weg te filteren. -
Hepatitis C-onderzoekers winnen Nobelprijs Geneeskunde: Mogelijk miljoenen levens gered
De Nobelprijs voor Geneeskunde is gewonnen door onderzoekers Harvey J. Alter, Michael Houghton en Charles Rice. Het Nobelcomité kent de prijs toe vanwege hun onderzoeken die geleid hebben tot de ontdekking van het hepatitis C-virus. De winnaars kregen het nieuws kort voor de officiële bekendmaking te horen van secretaris-generaal Thomas Perlmann. -
Nobelprijs Scheikunde naar herschrijvers van ‘code van het leven’
De Nobelprijs voor Scheikunde gaat dit jaar naar onderzoekers die manieren hebben ontwikkeld om dna eenvoudig te wijzigen. De Franse wetenschapper Emmanuelle Charpentier en de Amerikaanse biochemicus Jennifer Doudna krijgen de prestigieuze prijs toegekend, zo werd bekendgemaakt in Stockholm.
