Het vierstrengs-dna ziet er meer uit als een vierkant van strengen die onderling verbonden zijn. De onderzoekers toonden een verband aan tussen de concentratie van het vierstrengs-dna en de celdeling. Ze zagen dat het vierstrengs-dna vaker voorkomt vlak voor de celdeling.

Normaal gesproken wordt het dna bij elke celdeling afgelezen en gerepliceerd. Bij kanker gaat dit proces niet helemaal volgens plan, waardoor cellen zich ongecontroleerd vaak delen. Hierdoor ontstaan tumoren.

Gepersonaliseerd
'We tonen aan dat viervoudig dna vaker voorkomt bij cellen die snel delen zoals kankercellen', stellen de onderzoekers van Cambridge. Ze zien het vierstrengs-dna als doelwit in de behandeling van kanker. Aangezien deze vorm van dna vooral voorkomt bij sneldelende kankercellen. Het uitschakelen van dit dna zou dan de overmatige celdeling stoppen.

De Britten denken vooral de deling van kankercellen te kunnen stoppen door zich specifiek op het verstrengs-dna te richten. Zo wordt niet het hele dna aangevallen en de normale celdeling gestopt. In het onderzoek lukt het ze ook om met behulp van een remmer de concentratie van de vierdubbele helix terug te dringen.

Zestig jaar
Het erfelijk materiaal bestaat normaal gesproken uit een dubbele helix, twee strengen dna die elkaar aanvullen en om elkaar gedraaid zitten. James Watson en Francis Crick ontdekten deze structuur in 1953.

In het jaar van het 60-jarige jubileum van de dubbele helix, vonden de onderzoekers van Cambridge dus een verdubbeling van die dubbele helix in levende menselijke cellen. Eerdere onderzoeken toonden het vierstrengs dna al eens aan in reageerbuisjes, maar tot nu kon niemand dit in levende cellen terugvinden.