Enterse topturnster is gaan voetballen

Noor trainde jarenlang dertig uur per week. Tien keer per week stond ze in de turnhal. Als vijfjarig meisje begon ze bij sportvereniging Raduga in Enter. Vanaf haar zesde was Noor actief bij Topturnen Oost Nederland. Ze werd onder andere Regionaal kampioen bij Jeugd 1 en was lid van de Oranje Jong Talent Selectie. Vorig jaar stond ze op het NK in Ahoy Rotterdam.

„Door een aantal blessures kwam ik achter te liggen.” Door de blessures kreeg ze angst voor sommige elementen. De motivatie om dertig uur per week te trainen verdween. „Toch ging ik door, ik had net een nieuwe trainer en wilde laten zien wat ik kon. Ik kon mentaal nog geen afscheid nemen.” Uiteindelijk maakte ze haar keuze om te stoppen definitief. Sinds 20 maart is Noor volledig gestopt met turnen. „Ik werd er ongelukkig van, omdat ik niks meer durfde.”

De keuze voor voetbal komt niet geheel onverwacht. „Ik kom uit een echt voetbalgezin. En heel veel meisjes die ik ken zaten op voetbal.” Sinds februari is Noor als linksbuiten op de velden van SV Enter te bekennen. 

Topsporters staan erom bekend egoïstisch te zijn. Moeder Esther: „Eigenlijk was Noor te lief voor topsport.” Noor: „Teamsport past meer bij mij, maar ik ben nog steeds heel fanatiek. Ik kan me wel eens ergeren aan de anderen.” Noor vindt dat haar leven veel vrijer is nu ze is gestopt. „Ik kan veel vaker met vriendinnen afspreken. Ook had ik voor het eerst meivakantie.” Ze gaat inmiddels weer volledig naar school. „Dat wilde ik zelf, anders zit ik ook maar thuis te kijken. Ik wilde juist meer sociaal contact.” 

„De lat lag altijd heel hoog bij het turnen, mijn leven is heel erg veranderd”, gaat Noor verder. „Ik ben heel blij dat ik het mee mocht maken, maar het koste bloed, zweet en tranen.”

„De eerste voetbalwedstrijd die ik mee deed, wonnen we meteen met 4-2. En met mijn allereerste goal was ik heel blij.” Of ze haar ervaringen van het turnen nu nog kan gebruiken? „Ik ben heel snel, een doorzetter en ik kan ver ingooien doordat ik veel kracht heb. De tegenstander is daar wel eens verbaasd over. Ook mijn lenigheid helpt, daardoor kan ik soms nog net de bal pakken.” Fanatiek is ze nog steeds, maar ze hoeft niet per se iedere wedstrijd te winnen.

Terug naar het turnen? „Zeg nooit nooit, maar het bevalt me wel zo. Ik kan me niet meer voorstellen dat ik zo veel trainde, maar ik ga nog wel eens langs om wedstrijden te kijken.”