Breekbare pruimenboom wil een tuinier met discipline

'Tot in de pruimentijd' betekent zo veel als 'ooit zien we elkaar weer'. De uitdrukking zou stammen uit de 17de eeuw, de tijd waarin P.C. Hooft zijn literaire vrienden ontving op het Muiderslot. Dat was zijn zomerverblijf, 's winters woonde hij in Amsterdam. Veel van die vrienden bleven tot ver in de nazomer plakken, af en toe een pruim plukkend uit de boomgaard die het slot omgaf. Als de culturele kring dan eindelijk opbrak, klonk het: 'Tot in de pruimentijd.' Dit verhaal is niet gegarandeerd waar, maar ik geloof het graag.

We zitten in de pruimentijd, hoewel deze uitzonderlijk vroeg valt dit jaar. Niet alleen pruimen, ook appels en peren zijn zeker twee weken eerder rijp dan normaal. Voor wie een tuin te onderhouden heeft, is september de maand waarin je eindelijk achterover kunt leunen; het onkruid groeit minder snel en het gras hoeft minder vaak gemaaid. Eindelijk rust. Behalve dan voor de eigenaar van de pruimenboom. Om te voorkomen dat hij met een wrak van een boom achterblijft, zal hij de zwaarbeladen takken moeten stutten.

Door naar september: de takken van de pruimenboom zijn veel te zwaarbeladen en buigen door tot aan de grond. Dunnen kan nog steeds, maar de hebberige pruimenteler kan dat nog altijd niet over zijn hart verkrijgen. Dat wordt dus stutten, met stevige palen die de zwaarbeladen takken ondersteunen. Tot er een onweersbui langskomt die de stutten wegblaast en de boom als wrakhout achterlaat.

Met snoeien moet de schade worden hersteld en een nieuw frame voor de boom worden opgebouwd. Nu treft het dat je pruimenbomen snoeit als het blad eraan zit. Snoei je 's winters, dan is de kans op schimmel te groot. Niks achteroverleunen dus. Aan de slag, hetzij met de snoeischaar als de ramp zich al heeft voltrokken, of anders met krukken en stutten om die te voorkomen.

Bekijk hieronder de video's van de sectie Wonen van deze site.