De buren vinden het gek als mijn man altijd in zijn zwembroek loopt

Vraag: Wij wonen op de begane grond in een appartementencomplex met een inpandig balkon plus terras. Iedereen heeft goed zicht op ons. Nu het heet is loopt mijn man graag de hele dag in een zwembroek. Dat doet niemand in onze wijk. Mijn man komt uit een arbeidersgezin en vindt de outfit normaal. Laat ik hem?

Antwoord: ‘Ze moeten me maar nemen zoals ik ben.’ Is dat misschien het motto van uw man? Treurige slogan, want dat betekent dat er niets aan te doen is. Toch heb ik veel sympathie voor uw echtgenoot want qua kleding of gebrek daaraan voel ik me sterk met hem verwant. Het is nog niet zo heel lang geleden dat een of ander blad me uitriep tot ‘slechtst geklede man van het jaar’. Ook wil ik nog weleens bloot door het huis lopen, wat volgens mijn vrouw vanaf de overkant met een verrekijker gezien schijnt te kunnen worden.

Maar ondanks dit alles sta ik in deze kwestie aan uw kant, mevrouw. U hebt misschien meer dan hij contact met de buurt. Via slager, bakker en supermarkt. Via buurvrouwen bij wie u weleens een kop koffie drinkt. En u wilt niet bekend staan als de vrouw van de man met de zwembroek. Zwijg ik over de eventuele bierbuik die er bovenuit zwabbert. Begrijpelijk allemaal.

Helpt dit antwoord u? Nee helaas. Want uw man lijkt me zo iemand die zegt: ‘Wat heb ik met die babbels van Prinsen te maken?’

En weer begrijp ik ook hem maar al te goed.

Speelt er iets tussen u en uw kinderen, familie, vrienden, buren of collega’s? Leg de kwestie voor aan Joost Prinsen. Mail uw vraag naar joostmagtweten@persgroep.nl