De ‘koning van de klassieke pop’ komt naar Arnhem: ‘Ik heb een liefdesrelatie over twee generaties met Nederland’

Het heeft nogal wat voeten in de aarde om de zanger te spreken te krijgen; wegens een vertraagde vlucht gaat een afspraak niet door en de volgende dag gooit een kapotte telefoon in zijn hotel roet in het eten. Hij heeft het een beetje gehad met het reizen over grote afstanden, zegt hij.

Gisteren hadden ze nog vijf minuten om te repeteren, voor een optreden op de radio. Gelukkig ging het goed. Het zijn tenslotte allemaal ervaren muzikale professionals.

Hoe gaat het nu?
„Goed, ik vind het fijn om terug te zijn in Europa. Het is leuk om de mensen van Sinfonietta weer te zien; dat was weer even geleden. Ik vind het prettig om met ze te werken. Ze zijn heel down-to-earth en er zit niks conservatiefs aan. Mijn familie en ik hebben een soort twee-generaties liefdesrelatie met Nederland; mijn moeder, tante en zus traden er veel op, en mijn vader nog steeds.”

‘Devils and Angels’ belooft net als in 2017 een mix tussen pop, jazz en klassiek. Hoe is het om een aria uit een opera te zingen?
„Het is een heel uitdagend concert, laat ik het zo zeggen. Ik ben een popzanger, zo is mijn stem getraind. Maar het zingen van operamuziek is een heel goede oefening voor de stem. Hoger, lager, zachter, harder, je stem wordt er lenig van. Mijn favoriete bezigheid is het ontdekken van verschillende soorten muziek. Ik heb bijvoorbeeld ook twee opera’s geschreven. Als componist is het dan best handig om de aria’s zelf te kunnen zingen tijdens het componeren.

Alleen ben en blijf ik natuurlijk een popzanger die toevallig ook heel hoog en heel laag kan zingen. Ik maak gebruik van een microfoon, dat doen operazangers niet. Ik heb niet de ‘body’ om zo hard te kunnen zingen. Daar zou ik in opgeleid moeten worden en waarom zou ik dat doen?”

Je bent geboren in de VS, opgegroeid in het Canadese Montreal en nu woon je weer in de VS; voel je je meer een Amerikaan of een Canadees?
„Toen ik in de States woonde, wilde ik in Canada zijn en andersom. Ik wilde altijd ergens anders zijn dan ik was. Op dit moment in mijn leven voel ik me meer Amerikaan. Er is een strijd gaande in dat land tussen goed en slecht en ik ben er klaar voor om te strijden voor het goede.

De VS zijn zo machtig; je hebt geen keuze, je moet nu meedoen aan de strijd. Het is onmogelijk niet betrokken te zijn. Ik ben niet echt een activist, maar ik gebruik mijn stem. Nu, na de tussentijdse verkiezingen, is het even rustig, maar in 2024 bij de nieuwe verkiezingen ga ik me er weer mee bemoeien. Als het dan fout gaat, verhuis ik weer als een gek naar Canada.”

Wat zijn je plannen voor de toekomst?
„Ik wil graag ooit nog een album met Franse chansons uitbrengen en toeren in Frankrijk; weer eens Frans spreken, zingen, eten. Daarnaast wil ik bijvoorbeeld een musical schrijven. Dat zou nu perfect in mijn leven passen: meer thuisblijven met man en dochter van twaalf, alleen componeren en andere mensen laten optreden. Geen intercontinentale vluchten meer.

Tijdens de afgelopen feestdagen heb ik samen met mijn uit Duitsland afkomstige man lekker uitgerust in Berlijn. Daarna zijn we gaan skiën in Oostenrijk. Onze dochter was bij haar moeder dus we waren met z’n tweeën. Ouderwets romantisch. Nu ben ik helemaal klaar voor de tour met Sinfonietta.”

Rufus Wainwright is samen met het Amsterdam Sinfonietta te zien in de Parkzaal van Musis Arnhem (13 januari), Zwolle (16 januari) en Enschede (20 januari). Meer info op sinfonietta.nl.